Travel – America

Travel - America
Polar Bear Expedition ตามหาหมีขาวที่สุดขอบอลาสก้า
November 8, 2020

รีวิวทริปในตอนนี้ เป็นทริปที่ผมวางแผนอยากไปมานานเกือบสิบปี และก็เก็บเงินหลายปีเช่นกัน ผมเองได้เคยเห็นภาพหมีขาว หมีโพลาร์ (Polar Bear) หรือที่เราชอบเรียกติดปากว่าหมีขั้วโลกนั่นเอง และก็อยากไปถ่ายมันมากๆ แต่เนื่องด้วยค่าใช้จ่ายก็ค่อนข้างสูง เลยได้แต่พับแผนเก็บไว้เผื่อมีเวลาและโอกาสได้ไป และภารกิจนี้ก็สำเร็จในปี 2019 ปีที่แล้วนี้เอง ได้มีโอกาสไปถ่ายภาพหมีขาวกับพี่ๆรวมกลุ่มคนไทยกันไป 6 คน

 

Polar Bears

หมีขาวเป็นสัตว์นักล่า ที่เราจะพบได้ตามเขตมหาสมุทรอาร์คติกเท่านั้น หรือขั้วโลกเหนือนั่นเอง ในขณะที่ขั้วโลกใต้ไม่มีหมีขาวนะครับ แต่จะมีเพนกวินแทน หมีขาวนั้นปกติก็จะอาศัยหากินบนน้ำแข็ง และล่าแมวน้ำ หรือสัตว์อื่นๆกินเป็นหลัก หมีขาวว่ายน้ำได้ แต่ไม่อยู่ในน้ำ ดังนั้นพื้นที่หากินของมันก็จะอยู่บนผืนน้ำแข็งเท่านั้น และความกว้างของพื้นที่หากินก็ขึ้นกับว่าปีนั้นๆมีน้ำแข็งเยอะแค่ไหน อย่างที่เราทราบกันว่าในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมานั้น ปริมาณของแผ่นน้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์คติกนั้นลดลงเรื่อยๆ นั่นก็แปลว่าหมีขาวจะมีพื้นที่หากินน้อยลง หากินได้ยากขึ้น อดอยากมากขึ้น และมีจำนวนลดลงเรื่อยๆไปทุกปีไปด้วย

หมีขาวนั้นยังไม่ถูกจัดอยู่ในกลุ่มของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์นะครับ ยังอยู่ในกลุ่ม Vulnerable หรือมีจำนวนเริ่มลดลงเรื่อยๆนั่นเอง

สถานที่ๆเราจะเห็นหมีขาวได้ ส่วนมากคนก็จะไปดูหลักๆ 4 ที่คือ อลาสก้า, แคนาดาตอนเหนือ, หมู่เกาะ Svalbard, และทางตอนเหนือของรัสเซีย ใน blog นี้ผมจะมาเล่าการเดินทางที่ผมมีโอกาสไปดูหมีขาวแบบใกล้ชิดจากหมู่บ้านเล็กๆชื่อ Kaktovik ที่อยู่ทางตอนเหนือของอลาสก้ากันครับ

 

Polar Tour

สำหรับที่อลาสก้า จะเป็นการนั่งเรือชม เริ่มต้นจากเมือง Kaktovik ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของรัฐ ติดมหาสมุทรอาร์คติก ได้ชมในระยะใกล้ประมาณ 50 เมตร โดยมีหน่วยงานทางธรรมชาติคือ Alaska Fish and Wildlife Service ซึ่งดูแลเขต Arctic National Wildlife Refuge ที่หมีขาวอยู่ด้วย ปัจจุบันที่ผมหาข้อมูลมา จะมีบริษัทอยู่ 4 เจ้า ที่ให้บริการเรือโดยได้รับอนุญาตจากหน่วยงานทางการแล้ว

  1. Akook Arctic Adventure ซึ่งผมไปกับทัวร์เจ้านี้ครับ
  2. Kaktovik Tours
  3. Kaktovik Arctic Tours
  4. Kaktovik Arctic Adventure

อาจจะมีเจ้าอื่นๆอีกที่ผมยังไม่ทราบอีกครับ เพราะช่วง COVID-19 อาจจะมีทัวร์บางเจ้าปิดกิจการไป หรือมีเจ้าใหม่เปิดมาปีต่อๆไป

หมี Polar Bear ก็จะอาศัยอยู่ตามสันดอนทรายที่อยู่ไม่ไกลจากเมืองนี้เอง พวกมันจะมารอ stand by อยู่ตรงริมชายหาดช่วงเดือนกันยายนจนถึงกลางเดือนตุลาคม พอ sea ice หรือผืนน้ำแข็งเริ่มต่อตัว น้ำทะเลกลายเป็นน้ำแข็ง หมีก็จะออกไปหากินไกลขึ้นไปทางขั้วโลกเหนือ เหมือนอารมณ์มันมารอขึ้นเรือไปยังขั้วโลกเหนือยังไงยังงั้น

หมีพวกนี้ บางทีรอกันเป็นเดือนๆ ไม่ได้กินอะไรเลยครับ เพราะแถวนี้ไม่มีแมวน้ำให้กินมากเท่าไหร่ อย่างมากก็มีซากปลาวาฬที่ชาวบ้านจะล่ากันเป็นประจำทุกปี วางไว้ไม่ไกลจากตัวเมือง และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำไมเมืองนี้หมีขาวถึงได้มารวมตัวที่นี่กันทุกปี แต่บางปีก็ไม่ได้ล่าวาฬ ก็มีหมีมาแถวนี้นะครับ ผมคิดว่าหมีมันคุ้นเคยที่นี่แล้ว จนมารอ sea ice ก่อตัว รอกันเป็นประเพณีประจำปีก็ว่าได้

หมีที่เห็นแถวนี้ก็จะมีทั้งตัวที่อยู่เดี่ยวๆ และก็อยู่แบบเป็นครอบครัว โดยเฉพาะลูกหมีจะน่ารัก ถูกใจพวกเราเป็นพิเศษ

ครอบครัวหมีจะมีแค่แม่หมีและลูกหมีเท่านั้นครับ พ่อหมีจะทิ้งครอบครัวไปอยู่เดี่ยวๆ หรือหาแม่ใหม่ตั้งแต่ลูกของมันยังไม่เกิดด้วยซ้ำ 555 และแม่หมีนี้ก็จะคอยเลี้ยงดู คอยปกป้อง คอยสอนให้ออกล่า จนกว่าลูกหมีจะโตราวๆ 4-5 ปี ครอบครัวหลายครอบครัวก็จะมารวมตัวที่เดิม ช่วงเดิมซ้ำๆ ช่างภาพ local ที่นี่บอกว่าก็เห็นครอบครัวเดิมทุกปี และเห็นพัฒนาการเติบโตของมันมาเรื่อยๆ

ลูกหมีบางตัว ตัวโตจะเท่าแม่แล้ว แต่ก็ยังไม่ห่างจากแม่ นอนกันเป็นครอบครัว

Getting There

การเดินทางไป Kaktovik นั้นต้องเดินทางโดยเครื่องบินหรือเรือเท่านั้น ไม่มีถนนเข้าถึงครับ ซึ่งเครื่องบินก็สะดวกที่สุด โดยก่อนช่วงโควิดนั้นจะมี schedule flight บินจากเมือง Fairbanks ตรงไปยัง Kaktovik โดยสายการบิน Ravn วันละรอบ ยกเว้นวันอาทิตย์ ค่าตั๋วก็โหดใช้ได้ครับ 555 บินแค่ไม่ถึงชั่วโมง แค่ค่าตั๋วราวๆ 40,000 บาท พอๆกับบินชั้นประหยัดจากไทยไปอเมริกาในช่วง high season เลยทีเดียว แต่พอมี COVID-19 ทำให้สายการบินล้มละลาย และ file chapter 11 ไป (คล้ายกับการบินไทย) ทำให้ปัจจุบันนั้นไม่มีสายการบินให้บริการโดยตรง ต้อง charter flight หรือเช่าเหมาลำเท่านั้น

ดังนั้นถ้าบินจากไทย แนะนำให้บินเข้ามาที่ Seattle ก่อน แล้วต่อเครื่องมายัง Fairbanks และบินต่อไป Kaktovik อีกทีนึง รวมบินแบบต่อเครื่องน้อยที่สุดก็จะเป็น 4 เที่ยวบินต่อขา เผื่อๆค่าตั๋วทั้งหมดประมาณ 90,000 บาทครับ

Lodging

Kaktovik เป็นเมืองเล็กมากๆ สำหรับที่พักในเมือง Kaktovik จะมีอยู่ 2 แบบคือ ไปขอพักกับ office ของ Alaska Fish and Wildlife Service ซึ่งราคาไม่แพงมาก แต่ต้องทำอาหารกินเอง และแบบโรงแรมที่นิยมกว่า จะตกประมาณคืนละ $350 ต่อคนต่อคืน ซึ่งคือว่าสูงทีเดียว และมีเพียง 2 แห่งคือ Waldo Arms และ Marsh Creek Inn

Waldo Arms สำหรับ 2020 rate คนละ $389 ต่อคนต่อคืน รวมอาหารสามมื้อ ในทริปที่ผมไป เราพักกันที่นี่ครับ

Marsh Creek Inn ราคาก็ใกล้ๆกัน ประมาณ $360-400 ต่อคนต่อคืน รวมอาหารสามมื้อ ผมหาราคาปัจจุบันไม่เจอ เลยประมาณเอาจากปีก่อนๆ

Dining Room ของ Waldo Arms เป็นทั้ง Common Room, Library, Entertainment มีทุกอย่าง เป็นที่นั่งพูดคุยด้วย

 

Activity

กิจกรรมหลักและกิจกรรมเดียวของเราก็คือ นั่งเรือออกไปดูหมีนั่นเองครับ ผมไปนอนที่ Kaktovik ทั้งหมด 4 วัน 3 คืน โดยออกไปดูหมี 2 รอบต่อวัน มีรอบเช้า เริ่มประมาณ 8.00 น. และรอบบ่ายเริ่มประมาณ 13.00 น. พักกลางวันกินข้าวประมาณ 1 ชั่วโมงเศษๆ เรียกได้ว่าก็เป็นกิจกรรมที่แน่นทั้งวันเลยทีเดียว แทบไม่มีเวลาได้พักเลย

เรานั่งรออยู่บนเรือเป็นชั่วโมง รอเก็บจังหวะ action ของหมีที่น่าสนใจ ก็จะเหมือนกับกิจกรรมถ่ายภาพสัตว์ป่าครับ การได้ภาพดีๆ ต้องรอ และอดทน

สำหรับคนที่ไม่ได้ชอบถ่ายรูปมากนัก อาจจะเบื่อได้บ้าง ผมคิดว่า 2 วัน 1 คืนก็อาจจะเพียงพอ แต่ก็ต้องเผื่อใจว่า ถ้าอากาศไม่ดี เรือออกไม่ได้ หรือหมีออกไปอยู่บริเวณไกลๆที่เรือเข้าไม่ถึง ก็อาจจะไม่เจอหมีขาวก็เป็นได้ ส่วนใหญ่นักท่องเที่ยวจะมา 3 คืนเป็นอย่างน้อย เพราะเผื่อจะได้ภาพในจังหวะดีๆ หรือสภาพอากาศเป็นใจ เช่น หิมะเพิ่งตกใหม่ๆ หรือแสงสวยๆ เป็นต้น

เลนส์ที่ต้องใช้ แนะนำเป็น 300mm ขึ้นไปครับ ถ้ามีเลนส์ 600mm สามารถได้ภาพอย่างสบายๆ หรือถ้าเป็นเลนส์ซูม 200-500 หรือ 200-600mm ก็จะได้ภาพดีได้ไม่ยาก ส่วนใหญ่ช่างภาพฝรั่งจะแบกเลนส์ตัวใหญ่ๆ แบบที่ใช้ถ่ายกีฬา ตัวละหลายแสน เพราะเลนส์เหล่านั้นได้คุณภาพสูง ได้ภาพดี ลงทุนมาทริปหลายแสนบาท ก็ต้องลงทุนกับการถ่ายภาพกันนิดนึง 55

 

สรุป

การได้มาชม Polar Bear แบบใกล้ชิด เป็นประสบการณ์ที่พลาดไม่ได้สำหรับคนชอบดูสัตว์ป่า และอยากถ่ายภาพแบบใกล้ชิดต้องมาที่อลาสก้าเท่านั้น และต้องเตรียม budget เผื่อประมาณคนละสามแสนบาท เพราะค่าที่พัก ค่าตั๋วเครื่องบิน และค่าทัวร์ลงเรือนั้นเรียกได้ว่าไม่ถูกเลย แต่ถามว่าคุ้มไหม สักครั้งในชีวิต คุ้มครับ

คุ้มค่าที่เก็บเงินไปหลายปี การได้มาเห็นหมีขาวแบบใกล้ชิด มันน่ารักมากๆ และอยากรักษาโลกนี้ รักษาธรรมชาติ ให้ Polar Bear อยู่กับเราไปอีกนานๆ

 

ทิ้งท้ายด้วยรูปเซตใหญ่ๆ สามารถกดเพื่อดูภาพเต็มได้เลยครับ

 

Continue Reading

Blogs  /  Travel - America
Alaska Dalton Highway – Roadtrip มุ่งสู่ Arctic
November 7, 2020

จาก blog เกี่ยวกับอลาสกาที่เคยเขียนนานมาแล้ว มีเส้นทางอีกเส้นนึงที่ผมไม่ได้พูดถึงไว้ เพราะมันค่อนข้างจะเป็นการผจญภัยสมบุกสมบันอยู่พอสมควร การเดินทางที่ว่านี้ก็คือการขับรถไปบนถนนสายที่ยาวที่สุดในอลาสกาที่ชื่อว่า Dalton Highway

สำหรับทางหลวงหมายเลข 11 ที่ชื่อ Dalton Highway เส้นทางสายนี้ลากยาวจากทางตอนเหนือของเมือง Fairbanks ยาวขึ้นไปจนสุดที่ Deadhorse ซึ่งตั้งอยู่เกือบติดกับมหาสมุทรอาร์คติก ว่าง่ายๆก็คือใกล้ขั้วโลกเหนือมากๆนั่นเองครับ กะแค่ถนนหนึ่งเส้น แล้วทำไมมันถึงน่าสนใจ แค่ชื่อของถนนเส้นนี้ก็น่าสนใจแล้ว ฝรั่งชอบเรียกถนนเส้นนี้ว่าเป็น dead road บ้าง หรือเป็น one of the most dangerous road บ้าง จริงๆแล้วมันไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นครับ ตัวถนนเองสร้างในช่วงปี 1970 สร้างขึ้นควบคู่กับท่อส่งน้ำมันที่ชื่อ Trans-Alaskan Pipeline การมีอยู่ของถนนนั้นมีวัตถุประสงค์หลักคือไว้ขนส่งลำเลียงวัสดุอุปกรณ์ เครื่องจักรขนาดหนักไปยังบ่อน้ำมันทางตอนเหนือของอลาสก้าที่อยู่ติดกับมหาสมุทรอาร์คติก ซึ่งตอนนี้ก็ยังมีรถบรรทุกวิ่งอยู่ทุกวันครับ ทำให้มีชื่ออีกชื่อก็คือ Haul Road นั่นเอง

เส้นทางทั้งหมดยาว 414 ไมล์ หรือ 666 กิโลเมตร หากขับรถแบบยิงยาวเลยจะใช้เวลาราวๆหนึ่งวันเต็มครับ

Dalton Highway ในฤดูร้อน กับแสงอาทิตย์ตอนเที่ยงคืน

ความยากของการสร้างถนนสายนี้ไม่ได้อยู่ที่ความยาว แต่มันอยู่ที่การสร้างไปบนสภาวะภูมิประเทศที่มีพื้นดินไม่ดี หลายๆส่วนเป็น permafrost ซึ่งมีความยวบ พื้นดินไม่แน่น ด้านล่างเป็นน้ำแข็ง ละลายได้ในฤดูร้อน และยังต้องทนกับสภาวะอากาศสุดขั้วในหน้าหนาว หนาวขนาดติดอันดับสถิติเลย ที่ชุมชนเล็กๆที่ชื่อ Prospect Creek ซึ่งตั้งอยู่บนถนนสายนี้ เคยมีอุณหภูมิต่ำที่สุดในสหรัฐอเมริกาคือ -62 องศาเซลเซียส คิดดูแล้วกันครับว่าการสร้างถนนให้รองรับสภาพสุดขั้วนี่มันจะยากขนาดไหน นี่ไม่รวมไปถึงการขับรถบรรทุกในหน้าหนาวที่อุณหภูมิและลมโหดสุดๆ

มันน่าสนใจขนาดที่ว่าเคยมีสารคดีเกี่ยวกับคนขับรถบรรทุกชื่อว่า Ice Road Trucker หากใครสนใจก็ติดตามหามาดูกันได้ครับ

สำหรับผมแล้ว Trans-Alaska pipeline ก็น่าสนใจ แต่ที่น่าสนใจไปมากกว่านั้นคือความรู้สึกที่ได้ไปพิชิตพื้นที่ๆห่างไกลเหนือเส้น Arctic Circle นั่นเองครับ

ผมเคยมาที่ Dalton Highway สามครั้งด้วยกัน แต่ออกตัวก่อนว่าผมไม่เคยขับขึ้นไปจนสุดถึง Deadhorse หรือ Prudhoe Bay นะครับ เพราะมันไกลมากๆ ตอนที่ตัดสินใจไป ผมอยากไปเห็นภูเขาสวยๆ เลยไปสุดทางแค่บริเวณ Atigun Pass ซึ่งอยู่ตรงแนวเทือกเขา Brooks Range เท่านั้น และ Atigun pass ก็เป็น mountain pass ที่สูงที่สุดในอลาสก้า และมีความชันมากๆอีกด้วย จาก Atigun Pass ถ้าเลยขึ้นไปทางเหนือ ก็จะเข้าสู่เขตที่ราบกว้างใหญ่ เรียกว่า North Slope กว้างสุดลูกหูลูกตา ยาวไปทางเหนือ เรื่อยไปจนชนมหาสมุทรอาร์คติก ที่ North Slope นี่เป็นแหล่งของกวางคาริบูเลยครับ แต่โอกาสเจอก็ไม่ได้ง่ายมากขนาดนั้น นี่เป็นเหตุผลที่ผมไปสุดแค่ Brooks Range และตัดการเดินทางที่เหลือออกไป

แผนที่ของ Dalton Highway สามารถโหลดฟรีได้จากเวบไซท์ของ BLM

ผมเดินทางบนถนนเส้นนี้ล่าสุดเมื่อเดือนสิงหาคม 2015 ซึ่งเส้นทางก็ลาดยางไปเยอะมากแล้ว เมื่อเทียบกับปี 2011 ที่มาครั้งแรก ตอนนั้นเส้นทางเกือบทั้งหมดเป็นถนนลูกรัง แต่ในปี 2015 ช่วงจาก Yukon River crossing ถึงประมาณ milepost ที่ 195 (เลยเมือง Wiseman ไปหน่อย) เป็นลาดยางตลอดเส้นหมดแล้ว ซึ่งทำให้การเดินทางสะดวกขึ้นมาก แต่ช่วงทางเข้า Dalton Highway ถึง Yukon River crossing ยังเป็นลูกรังอยู่ และช่วงจากเลย Wiseman เรื่อยไปจนถึง Atigun pass ก็ยังเป็นทางลูกรังเช่นกัน ฉะนั้นการเลือกรถที่ยางเส้นหนา ดอกยางดีๆ จึงมีความจำเป็นมาก เพราะระยะทางไกลขนาดนี้ การมีรถที่สภาพดี ทำให้เราอุ่นใจกว่ากันเยอะเลยครับ ผมเคยเช่า Chevrolet Suburban, Ford Transit (รถตู้ ตอนนั้นเช่าในทริปหน้าหนาว) และ Nissan X-trail สำหรับทริปทั้งสามครั้ง ไม่เคยมีปัญหาเรื่องยางเลย จากประสบการณ์ที่ขับมา ช่วงหน้าหนาว โอกาสที่จะมีปัญหาเรื่องยางรั่วจะน้อยกว่า เพราะถนนคลุมไปด้วยหิมะ มีความนุ่มกว่า โอกาสโดนหินแหลมบาดยางได้น้อยกว่า แต่ก็ต้องแลกมาด้วยสภาพถนนที่ขับยากกว่ากันมาก

บริษัทรถเช่าส่วนใหญ่จะห้ามขับบนถนนเส้นนี้ และจะไม่ครอบคลุมใน contract ของรถ และประกันรถนะครับ ดังนั้นถ้าจะเช่ารถขับก็ต้องรับความเสี่ยงเอง แต่ก็มีอยู่เจ้านึงครับที่ให้ขับใน Dalton Highway ได้ ก็คือ GoNorth Alaska และบริษัทนี้มีให้เช่า RV ด้วย เผื่อใครอยากขับ RV บนถนนเส้นนี้

หากใครไม่อยากขับรถเอง มี shuttle ของ Dalton Highway Express บริการนะครับ อาทิตย์ละสองวัน ช่วงหน้าร้อน หรือใช้บริการของ Northern Alaska Tour ก็ได้ มีทริปแบบ Fly + drive คือบินไป Coldfoot แล้วนั่งรถขากลับ

ในฤดูหนาวถนนเส้นนี้แทบจะมีหิมะคลุมทั้งหมดตลอดเส้น

ทริปล่าสุด เดือนสิงหา 2015 ของเราตั้งต้นกันที่ Fairbanks ที่นี่เราหาซื้อเสบียงทั้งหมด รวมไปถึงซื้อ snow chains สำหรับพันล้อ เพราะในช่วงปลายเดือนสิงหาคมก็มีโอกาสที่จะเจอหิมะที่ Atigun pass ได้ นอกจากนี้เราก็ยังแวะร้านขายยาง เพื่อหาซื้อยางสำรองไว้อีกหนึ่งเส้น รวมกับยางสำรองที่แถมมากับรถอีกหนึ่งเส้น เป็นทั้งหมดสองเส้น เพราะการขับรถบนถนนเส้นนี้ เขาแนะนำให้มียางสำรองอย่างน้อยสองเส้นครับ โชคดีมากๆที่ตอนจบทริปก็ไม่ได้ใช้สักเส้น เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย เพื่อความอุ่นใจ ยอมควักเงินซื้อยางอีกเส้นนึงครับ ซึ่งถ้าไม่ได้ใช้ก็สามารถเอาไปขายตามร้านยางมือสองได้อีกต่อนึง

หลักกิโล หรือไมล์แรกของ Dalton Highway นั้นไม่ได้เริ่มจากเมือง Fairbanks แต่ว่าจะเลยขึ้นไปทางเหนืออีก 84 ไมล์ โดยเราต้องขับไปบนถนน Elliot Highway ซึ่งก็เป็นถนนลาดยางไปตลอดเส้นทางไปประมาณชั่วโมงครึ่งก่อน ถึงจะเริ่มเข้าสู่การผจญภัยอย่างแท้จริง

ป้ายทางเข้า Dalton Highway (ถ่ายหน้าหนาว เดือนมีนาคม 2012)

ขับมาอีกหน่อยจะเจอป้าย Dalton Highway อันใหญ่เวอร์วังอลังการ เพิ่งทำใหม่ช่วงหลังๆนี้เอง (ถ่ายเดือนสิงหาคม 2015) ตอนปี 2012 ยังไม่เห็นป้ายนี้เลย

วิวข้างทางจะไม่ค่อยมีอะไรมาก เป็นป่าสนไปสักพักใหญ่ ขับไปอีก 56 ไมล์ก็จะถึง Yukon River crossing ที่นี่มี visitor center เล็กๆ มีปั้มน้ำมัน (แต่เปิดแค่ช่วงหน้าร้อน) มีร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึก และมีโรงแรมเล็กๆ ทั้งหมดรวมกันอยู่ใน Yukon River camp บรรยากาศก็ลูกทุ่งมาก ตัวอาคารเหมือนคอนเทนเนอร์ธรรมดานี่เอง

ตลอดเส้นทาง 666 กิโลเมตร มีปั้มน้ำมันแค่ 3 ปั้ม ซึ่ง Yukon River camp ก็คือหนึ่งในนั้น อีกสองที่คือ Coldfoot และสุดทางที่ Deadhorse ถ้ามาช่วงหน้าหนาว ก็จะเหลือแค่สองปั้ม นั่นแปลว่า เราต้องเตรียมน้ำมันให้พอ เติมเต็มตั้งแต่ Fairbanks (หรือจะแวะอีกปั้มที่ Livengood อยู่ทางเหนือของ Fairbanks นิดหน่อย) แล้วให้พอยิงยาว 414 กิโลเมตรมาถึง Coldfoot ให้ได้ ต้องกะขนาดถังน้ำมันรถ และอัตราการกินน้ำมันของรถให้พอดีจริงๆ ซึ่งส่วนมากถ้าเติมเต็มๆก็มาถึงได้แน่นอนอยู่แล้วครับ

รถบรรทุก จอดแวะพักใกล้ๆ Yukon River

จากตรงนี้ เราจะต้องขับรถไปอีก 133 ไมล์ หรือ 215 กิโลเมตร เพื่อไปยังที่พักที่ Boreal Lodge ที่เราจองไว้ อยู่ที่เมือง Wiseman จุดชมวิวระหว่างทางหลักๆก็จะมี Finger mountain และ Arctic Circle sign ซึ่งผมเชื่อว่านักเดินทางทุกคนต้องมาแวะถ่ายรูปกับเจ้าป้ายนี้อย่างแน่นอน

 

Highlights

Finger Mountain

ขับมาราวๆหนึ่งชั่วโมงเศษๆ จะพบกับ Finger mountain อยู่ที่ milepost ที่ 98 เป็นที่ราบกว้างๆ มีหินชี้ขึ้นมาเป็นแท่งเหมือนนิ้วมือคน แต่ผมว่าเหมือนหินตามากกว่า 555 ผมเคยมาตอนหน้าร้อนในเดือนมิถุนายน และหน้าหนาวในเดือนมีนาคม ก็ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจมากสักเท่าไหร่ แต่ถ้ามาช่วงปลายเดือนสิงหา ต้นไม้แถวนี้จะเปลี่ยนสีสวยมากๆ เป็นสีแดงรอบตัว 360 องศาเลยทีเดียว

ใบไม้เปลี่ยนสีแถว Fingre Mountain

แต่ถ้ามา Finger Mountain ตอนฤดูหนาวก็จะให้บรรยากาศอีกแบบไปเลยครับ โล่งสุดลูกหูลูกตา

Arctic Circle Sign

ขับต่อมาอีก 17 ไมล์ก็จะถึง Arctic Circle Sign ที่ milepost 115 ป้ายนี้เขาว่ากันว่าเป็นป้ายของ Arctic Circle ที่คนมาถ่ายรูปเยอะที่สุด อีกที่ที่คนถ่ายกันบ่อยๆคือที่นอร์เวย์ แต่ผมว่าของอลาสก้าสวยกว่านะครับ 555

ได้มาถ่ายสามฤดูครับ ทั้งหน้าร้อน (2011), หน้าหนาว (2012), และใบไม้เปลี่ยนสี (2015)

สภาพรถหลังจากขับมาได้ครึ่งทางก็จะเป็นแบบนี้ แต่ถ้าเป็นช่วงฤดูหนาวก็จะสะอาดกว่านี้หน่อย 55

จากป้าย Arctic Circle เรื่อยไปจนถึงเมือง Coldfoot (แปลตามตัวก็คือเย็นเท้านั่นเอง 555) เราก็จะเห็นวิวที่เริ่มสวยขึ้นเรื่อยๆ เริ่มเป็นที่ราบกว้างๆสลับเนินเขา แต่ภูเขาจะยังไม่สวยสุดๆจนกระทั่งเราเข้าเขตเทือกเขา Brooks Range

บรรยากาศหน้าหนาว แถวๆ Prospect Creek ที่เห็นไกลๆนั่นก็คือเทือกเขา Brooks Range ครับ

แต่เพื่อนที่เราจะเห็นได้ตลอดทางนั่นก็คือ Trans Alaskan Pipeline นั่นเอง จุดที่สามารถถ่ายได้ใกล้ๆอยู่ตรง Visitor Center ข้างๆ Yukon River Crossing นั่นเองครับ

 

Coldfoot & Wiseman

ที่ Coldfoot Camp (ไมล์ที่ 175) นี้มีสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่าง ตั้งแต่ปั้มน้ำมัน ร้านอาหาร ร้านขายของที่เปิด 24 ชั่วโมง มีไปรษณีย์ให้ส่งโปสการ์ดด้วย และก็มีที่พัก แต่เป็นแบบบ้านๆหน่อย ราคาก็สูงพอตัว คืนละ $219-249 ครับ ผมว่าถ้าแพลนล่วงหน้าหน่อย จองที่เมือง Wiseman ดีกว่า ส่วนใหญ่รถบรรทุกก็จะมาจอดนอนที่ Coldfoot กัน แต่ก็นอนในรถครับ 55

Coldfoot Camp ถ่ายกันตรงหน้าไปรษณีย์เลย รถฝุ่นจับจนมองไม่เห็นป้ายทะเบียน

ตรงข้าม Coldfoot ก็จะมี Visitor Center อีกแห่งนึงชื่อ Arctic Interagency Visitor Center ข้อมูลเยอะดีครับ มีนิทรรศการเล็กๆด้วย ซึ่งดูแลอุทยาน Gates of the Arctic National Park & Preserve ที่เป็นอุทยานแห่งชาติขนาดพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับสองของสหรัฐอเมริกาอีกด้วย โดยอุทยานที่ขนาดใหญ่ทีสุดคือ Wrangell-St. Elias National Park & Preserve

จะว่าไป อุทยานที่ใหญ่ที่สุดสี่อันดับแรกของอเมริกา ก็อยู่ในอลาสก้าหมดเลยครับ ไล่ไปตั้งแต่ Wrangell-St. Elias > Gates of the Arctic > Denali > Katmai

Arctic Interagency Visitor Center

ขับต่อมาอีกหน่อยจะเจอเมือง Wiseman ที่ milepost 189 โดยที่เมืองนี้มีที่พักแบบ cabin อยู่สองเจ้าครับ เป็นแบบ family-operated คือ Arctic Getaway Bed & Breakfast และ Boreal Lodge ในทริปปี 2015 ผมโชคดีจองที่พักของ Arctic Getaway Bed & Breakfast ได้สองคืนครับ จริงๆที่นี่จองเต็มล่วงหน้ากันเป็นปี แต่โชคดีตอนต้นเดือนสิงหาผมลองโทรมาเล่นๆ ปรากฏมีว่างพอดี ก็เลยเลือกเซตทริปและไปวันนั้น เรียกได้ว่าค่อนข้างกระชั้นชิดพอสมควร

ที่พัก Arctic Getaway Bed & Breakfast เป็นบ้านไม้ น่าอยู่มากๆ

จากนั้นเราก็ลุยกันต่อ ขึ้นเหนือไปจนถึง Atigun Pass ครับ ถ้าวันที่ดี ฟ้าเปิด และฟ้ามืดสนิท แถวนี้เห็นแสงเหนือแน่นอน และภูเขาก็สวยมากๆด้วย แถวนี้ถ้ามาช่วงใบไม้เปลี่ยนสีจะสวยมากๆ

บรรยากาศใบไม้เปลี่ยนสี Version หลังกล้อง กับหลังคอมครับ 555

ขับจาก Wiseman มานิดนึงจะเจอภูเขารูปทรงสวยๆชื่อ Sukakpak Mountain (milepost 204) แนะนำให้แวะมากๆครับ เป็นภูเขาที่สวยที่สุดในละแวกนี้เลย ยิ่งตอนแสงเย็นฉาบภูเขานี้สวยมากๆ

Sukakpak Mountain

Atigun Pass

มาถึงพระเอกของเส้นทางนี้ นั่นคือ Atigun Pass (milepost 244) ซึ่ง

เป็น pass ตัดข้ามภูเขาที่สูงที่สุดในอลาสก้า และเป็นจุดสูงสุดของ Dalton Highway อีกด้วย ตัว Pass จะตัดผ่านตรงกลางแนวของ Brooks Range พอดี และพอขับข้ามไป จะได้เจอวิวที่อลังการมากๆ เป็นภูเขาสูงรายล้อม และไม่มีต้นไม้ใหญ่เลย เนื่องจากอยู่ในละติจูดที่สูงมาก และมีความสูงอีกด้วย ทำให้มีแต่ต้นไม้เล็กๆ เป็นพื้นที่แบบทุนดราเป็นหลัก

ผมเอาบรรยากาศจาก 3 ฤดูมาให้ชมกัน เริ่มจากฤดูร้อนก่อนเลย ทีนี่ ผมได้เห็นพระอาทิตย์เที่ยงคืนเป็นครั้งแรกในชีวิต ขับจาก Fairbanks มาตั้งแต่เที่ยง มาถึงที่นี่เกือบเที่ยงคืนพอดี แล้วตีรถกลับ 555 ต้องขอบคุณพี่ๆในทริปทุกคนี่ช่วยผลัดกันขับครับ

ตัดมาที่ฤดูใบไม้เปลี่ยนสีกันบ้าง เนื่องจากที่อลาสก้า ใบไม้จะเปลี่ยนสีเร็ว และพอยิ่งเป็นโซนที่อยู่สูงๆและทางตอนเหนืออย่าง Atigun Pass ก็เลยเปลี่ยนเร็วกว่าใครเพื่อน ผมมาตอนปลายเดือนสิงหาก็แทบจะไม่มีสีสันหลงเหลือแล้วครับ แต่ถ้าเป็นแถวๆเมือง Wiseman/Coldfoot นี้กำลังสวยเลย

จุดนี้อยู่ก่อนข้าม Pass ยังพอเห็นสีสันอยู่บ้าง

พอข้าม pass แล้วมีแต่สีขาว และใบไม้ส่วนใหญ่ก็เป็นสีน้ำตาลหมดแล้ว คงเพิ่งมีหิมะหนักๆตกมาไม่นาน

สำหรับฤดูหนาว สิ่งเดียวที่ทำให้ผมอยากมาที่นี่ก็คือ การได้ภาพแสงเหนือคู่กับภูเขาสุดอลังการ แต่ขอบอกเลยว่าต้องเตรียมตัวให้ดีมากๆนะครับ เพราะอากาศตอนกลางคืนมันหนาวสุดขั้วจริงๆ ผมโดนไป -53 องศาเซลเซียส เป็นอากาศหนาวที่สุดที่เคยเจอมาทั้งชีวิต มันหนาวจนเกินคำว่าหนาวไปไกลมาก มากจริงๆ

แสงเหนือคืนนั้น ก็สวยที่สุดที่เคยเห็นมาทั้งชีวิตเช่นกัน ถ่ายกันจนต้องร้องขอชีวิต แบตที่เตรียมมา 5 ก้อน หมดเกลี้ยง อาจจะเพราะอากาศหนาวด้วย ทำให้แบตหมดเร็วมากๆ

แต่ถ้าไม่อยากมาเจออากาศหนาวจัดๆ แนะนำให้มาช่วงใบไม้เปลี่ยนสีครับ ก็เห็นแสงเหนือได้เช่นกัน แต่ที่นี่จะมืดช้าหน่อย ประมาณสองสามทุ่มในช่วงปลายเดือนสิงหา ฉะนั้นกว่าจะมืดสนิทให้เห็นแสงเหนือได้ก็เกือบๆห้าทุ่มเที่ยงคืน อย่างภาพด้านล่างนี้สังเกตว่ายังมีแสงอยู่ปลายขอบฟ้า

แสงเหนือจากแถวๆ Sukakpak Mountain ก่อนถึง Atigun Pass คืนนั้นอยู่ๆแสงเหนือก็มา ก็เลยหาที่จอดรายทางง่ายๆ เอา foreground เป็นลำธาร

 

North Slope

ขับต่อจาก Atigun Pass มา พอออกนอกเขตภูเขา ก็จะเป็นที่โล่ง โล่งแบบโล่งมากๆ บริเวณนี้คือ North Slope เป็นที่ราบกว้างใหญ่มากๆทางตอนเหนือของอลาสก้า และที่นี่มีฝูงกวางคาริบูเยอะครับ แต่เราไม่เจอสักตัว

ไกลสุดที่เราเคยขับไป ก็อยู่ที่ Toolik Lake (milepost 284) รอบนั้นมาหน้าร้อน แถวๆนั้นเริ่มเป็นที่โล่งหมดแล้ว ไม่มีวิวอะไร และหมอกก็มา เราก็เลยตัดสินใจวกกลับ ไม่งั้นขับต่อไปอีกคงถึง Arctic Ocean 5555

Toolik Lake สมัยตอนเที่ยวเมื่อสิบปีก่อน เจอป้ายอะไร ถ่ายหมด 55 สังเกตบนหลังคารถเรามียางสำรองและน้ำมันสำรองด้วย

บทสรุป

Dalton Highway เป็นถนนที่ผมยกให้เป็นถนนที่วิวสวย และขับรถสนุกที่สุดในอลาสก้า มันได้ความรู้สึก into the wild เหมือนได้ผจญภัย ต้องมีการวางแผนทั้งเรื่องน้ำมัน และยางสำรอง แม้ว่าวิวภูเขาจะไม่ได้อลังการสุดๆ แต่ถ้านับภูเขาในแถวๆ Fairbanks และสามารถขับรถไปได้ แล้วทีนี่ก็ถือว่าสวยที่สุดแล้ว ถ้าไม่ชอบจริงๆผมคงไม่มาถึง 3 รอบครับ 555 แต่ถ้าจะมาถนนเส้นนี้ควรมีเพื่อนขับรถเปลี่ยนกันอย่างน้อย 2-3 คน จะได้ไม่เหนื่อยจนเกินไป และแวะนอนสัก 1-2 คืน แนะนำให้มาช่วงใบไม้เปลี่ยนสี ปลายเดือนสิงหาคม และจะพบว่า ใบไม้เปลี่ยนสีที่อลาสก้านี้สวย และไม่เหมือนใคร

ถ้ามีโอกาสมาอลาสก้า แนะนำให้มาเที่ยวขับรถบนถนน Dalton Highway สายนี้ครับ Highly Recommended ถ้ามีโอกาสผมก็อยากกลับไปอีกเช่นกัน

 

ภาพคู่ที่ป้าย Arctic Circle ปี 2015

มาหน้าหนาว พอเปิดขวดน้ำอัดลมแล้วกลายเป็นน้ำแข็งจะแข็งทันทีเลย เป็นอะไรที่สนุกดี เพราะตอนที่ปิดขวดอยู่ยังมีความดัน และน้ำไม่แข็งตัว แต่พอเปิดขวดปุ๊บ อุณหภูมิมันเย็นอยู่แล้ว น้ำอัดลมก็เลยแข็งทันที

ถ้าเป็นโค้กนี้ผมคงเล่นมุกไปแล้ว 555

Continue Reading

Travel - America
Complete Guide สำหรับ Antelope Canyon
September 5, 2018

Antelope Canyon อยู่ในเขต Navajo reservation หรือเขตของอินเดียนแดง ทางตอนเหนือของรัฐ Arizona ตัว Antelope เป็น slot canyon หรือแคนยอนแคบๆที่เกิดจากน้ำเซาะ ผนังมีลวดลายที่สวยงามมาก โดยเฉพาะเมื่อมีแสงตกกระทบทำมุมที่เหมาะสม โดย Slot Canyon นั้นมีหลักๆ 2 แห่งที่เปิดให้เข้าชมได้ คือ Upper Antelope Canyon และ Lower Antelope Canyon

ใน blog ตอนนี้จะรวมข้อมูลทั้งหมดสำหรับเที่ยวชมความสวยงามของ Antelope Canyon แห่งนี้ครับ

การเดินทาง

การมาชม Antelope Canyon ควรมาตั้งต้นที่เมือง Page ซึ่งมาได้สองทางคือ นั่งเครื่องบินมาลงสนามบิน Page เลย มีสายการบิน Great Lakes แต่ค่าตั๋วโหดหน่อย 555 ทางที่ดีกว่าคือบินลง Las Vegas หรือ Phoenix และขับรถขึ้นมา ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมงครึ่งครับ จากสองเมืองนี้ระยะทางพอๆกัน ผมแนะนำให้ขับรถมา เพราะแถวนี้ที่เที่ยวเยอะมาก ทั้งอุทยานแห่งชาติ Grand Canyon, Zion, Bryce Canyon ก็สามารถเที่ยวได้สามสี่วันแล้ว

Upper กับ Lower ต่างกันอย่างไร?

เรียกได้ว่าตรงข้ามกันเลยครับ ตัว Lower Antelope Canyon สามเหลี่ยมคล้ายๆเป็นรูปตัว V หรือด้านล่างที่เราเดิน จะแคบกว่าด้านบน บางช่วงนั้นแคบจนเดินสวนกันแทบไม่ได้ ส่วน Upper นั้นเป็นสามเหลี่ยมที่ฐานราบ ด้านบนแคบ ด้านล่างกว้าง ยืนได้หลายคน

Tour เข้าชม Antelope Canyon

การเข้าชมนั้นต้องซื้อทัวร์เท่านั้น เนื่องจากเป็นกฏของ Navajo หรือชาวอินเดียนแดง ซึ่งคุมและมีกฏหมายเป็นของตัวเองครับ และก็มีทัวร์ให้บริการอยู่หลายเจ้าเลยทีเดียว ผมจะแยกตาม Upper และ Lower Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon

ขอเท้าความก่อนว่า Upper Antelope Canyon นั้นเป็นที่รู้กันว่ามีชื่อเสียงในเรื่องของ Light Beam หรือลำแสงที่ทะลุมาจากช่องแคบๆด้านบน เพราะ Canyon เป็นรูปสามเหลี่ยม ด้านล่างกว้าง แต่ด้านบนแคบ ดังนั้นถ้าอยากได้ลำแสง ต้องมาเฉพาะในช่วงหน้าร้อน นั่นคือประมาณเดือนเมษายนถึงเดือนตุลาคม ซึ่งต้องลุ้นให้มีแดดด้วยนะครับ เพราะถ้าเมฆเยอะ ฟ้าครึ้ม เราก็ไม่เห็น light beam เหมือนกัน และในหน้าหนาว พระอาทิตย์ทำมุมต่ำเกินไป แม้จะเป็นช่วงเที่ยง พระอาทิตย์ก็ไม่ตรงหัวเต็มที่ ทำให้ไม่มีลำแสงลอดรูด้านบนครับ แต่หน้าหนาวก็อาจจะได้มุมของแสงที่สวยไปอีกแบบ

เวลาที่เหมาะสมที่สุดต้องมาช่วงใกล้เวลา 12.30 น. เพราะเป็นช่วงที่พระอาทิตย์ขึ้นทำมุมสูงที่สุด และในเดือนมิถุนายน จะเป็นเดือนที่พระอาทิตย์ทำมุมตั้งฉากที่สุดของปี จึงเป็นช่วงที่มีลำแสงชัดที่สุด แต่ก็จะเป็นช่วงที่ร้อนที่สุดด้วย 555

Upper Antelope Canyon ทัวร์หลักๆจะมีให้เลือก 3 เจ้าครับ เริ่มทัวร์เวลาต่างกัน ราคาก็ต่างกัน แต่ส่วนมากจะได้เวลาที่อยู่ใน canyon พอๆกันคือ 2 ชั่วโมง ราคาที่ผมเขียนไว้จะเป็น Photo Tour ของปี 2018 นะครับ ราคาอาจจะไม่รวม Navajo Park fee สามเจ้านี้หลักๆเลยจะมี

  1. Roger Ekis https://www.antelopecanyon.com/ ผมแนะนำเจ้านี้ครับ ชื่อเสียงดีที่สุด และราคากลางๆไม่แพงที่สุด คนละ $109 ผมใช้บริการหลายครั้ง รอบเวลา 11.30 น. ซึ่งทัวร์นี้อาจจะไม่ได้แสงที่ peak ที่สุดครับ เพราะกว่าจะนั่งรถเข้าไปก็ 25-30 นาทีแล้ว กว่าจะได้เริ่มเข้า canyon ก็เที่ยงนิดๆครับ
  2. Antelope Canyon Navajo Tour https://navajotours.com/ ทัวร์นี้เริ่มต้นจาก office ที่อยู่นอกเมืองครับ (เจ้าอื่นๆจะมีบริษัทอยู่ในเมือง) รอบทัวร์ 11.00 และ 13.00 น. ราคา $160 ก็สูงเอาเรื่อง ผมเคยใช้บริการเช่นกัน ซึ่งทัวร์นี้น่าจะได้ภาพสวยที่สุด เพราะจะเข้าไปถึงช่วงก่อนเที่ยงนิดหน่อย (นั่งรถเข้าไปประมาณ 10-15 นาที)
  3. Adventurous Antelope Canyon Photo Tour (AACPT) https://www.navajoantelopecanyon.com/ รอบเวลา 10.15 น. ทัวร์นี้ผมไม่เคยลองครับ แต่ราคาสูง $151 แต่ด้วยรอบเวลาแล้วอาจจะได้ช่วงต้นๆของ light beam ตอนทัวร์ใกล้จะจบพอดี

ใน Photo tour นั้นคุ้มกว่าทัวร์ธรรมดามากครับ เพราะไกด์จะพยายามกันคนให้เรา ไม่ให้เข้ามาในเฟรมภาพ และจะมีเวลาสั้นๆในการถ่ายแต่ละมุม ทุกคนในกลุ่มจะได้ถ่ายพร้อมกัน (3-5 นาที) และเคลื่อนตัวไปถ่ายมุมต่อไปพร้อมกัน ไกด์จะคอยชี้จุด และโยนทรายเพื่อทำให้เห็นลำแสงชัดเจนขึ้นด้วยครับ ดังนั้นสิ่งที่ต้องเตรียมไปก็ถือผ้าปิดจมูกกันฝุ่น และพยายามใช้เลนส์แค่ตัวเดียว แนะนำเป็นเลนส์ไวด์ได้เลย ไม่ควรเปลี่ยนเลนส์ข้างใน เพราะโอกาสที่ฝุ่นจะเข้ามีสูงมาก แต่ถ้าอยากใช้เลนส์หลายช่วง ควรมีกล้องสองตัว ติดเลนส์คนละช่วงกันครับ

Lower Antelope Canyon

ปัจจุบันไม่มี Photo Tour แล้วครับ เพราะนักท่องเที่ยวเยอะเกินไป มีสองบริษัทให้เลือก ราคาใกล้ๆกัน ชื่อเสียงพอๆกันครับ Ken’s Tour ดังกว่านิดหน่อย

  1. Ken’s Tour http://lowerantelope.com/ คนละ $40
  2. Dixie Ellis’ https://antelopelowercanyon.com/ คนละ $38

สำหรับ Lower Antelope ผมเคยไปมาทั้ง Summer และ Winter แล้ว ความเห็นส่วนตัวผมว่า Winter สีของแสงที่สะท้อนบนผนังหินสวยกว่า และช่วงเวลาเช้าจะได้รูปสวยที่สุดครับ ควรไปทัวร์เที่ยวแรกเลย พอเริ่มสาย แดดจะเริ่มแตะผนังกำแพงหินแล้ว ทำให้ถ่ายรูปลำบากครับ ถ่ายรูปใน Slot Canyon ต้องอาศัยแสงสะท้อนเป็นหลัก โดยลักษณะแสงสะท้อนคือ ให้แสงที่มาจากพระอาทิตย์ตรงๆมากระทบผนังหินด้านนึง และสะท้อนกระเจิงแสงออกมายังหินด้านตรงข้าม ซึ่งแสงที่สะท้อนนี้จะนุ่มกว่า และมีสีของผนังหินอีกด้วย และสิ่งที่เราพยายามถ่ายก็คือแสงสะท้อนตัวนี้ จะไม่ถ่ายตรงที่โดนแดดลงตรงๆครับ ในช่วงเช้านี้มุมพระอาทิตย์จะค่อนข้างต่ำกว่าช่วงกลางวัน ทำให้มุมแสงสะท้อนกับผนังหินมีมากกว่า ซึ่งในช่วงเช้า นักท่องเที่ยวย่อมน้อยกว่าตอนสายๆด้วยครับ

หากถามว่า ควรไปอันไหนดี ผมคิดว่าหากได้มาเมือง Page ก็แนะนำให้แวะทั้งสอง Antelope Canyon ครับ เพราะทั้งสอง canyon มีลักษณะที่แตกต่างกัน สวยกันคนละแบบ แม้ราคาจะสูงสักหน่อย แต่ว่าการได้เห็นผนังหินทรายลายสวยติดอันดับโลกนี้ สักครั้งในชีวิต จะเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆแน่นอนครับ แม้ว่าช่วงหลังนักท่องเที่ยวจะเยอะไปสักหน่อย การจัดการที่ดีก็พอช่วยบรรเทาลงไปได้บ้าง โดยเฉพาะ Upper Antelope Canyon ซึ่งปกติคนเยอะมากๆๆๆๆ เรียกได้ว่าเหมือนงานหนังสือเลย ผมจึงแนะนำ Photo tour เพราะไกด์จะช่วยกันคนให้เราตอนถ่ายรูป ประมาณ​ 3-5 นาทีต่อมุมครับ

จริงๆมีอีกหลาย Canyon ที่มีทัวร์ให้บริการ อาทิ Canyon X, Rattlesnake Canyon, Waterhole Canyon ซึ่งก็จะมีทัวร์ให้บริการทุกแห่งครับ

Continue Reading

Blogs  /  Travel - America
Cityscape Locations in Los Angeles
January 21, 2017

Los Angles หรือแอลเอ เป็นเมืองที่คนไทยอยู่เยอะที่สุด มี Thai Town ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นเป้าหมายการเดินทางท่องเที่ยวของใครหลายๆคน แต่ผมคิดต่างกัน ผมอยู่แอลเอมาเกือบ 6 ปี ผมคิดว่าแอลเอไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจมากเทาไหร่ ตัวเมืองก็มีขนาดกว้างใหญ่มากๆ ไม่กระจุกอยู่จุดใดจุดหนึ่ง การเดินทางลำบากเพราะไม่มีรถไฟใต้ดินที่ครอบคลุม รถก็ติด ที่ท่องเที่ยวน่าสนใจที่ผมพอจะนึกออกก็มีแค่ Universal Stuidios, Hollywood และ Disneyland ส่วนที่อื่นๆอย่าง Santa Monica, Downtown Los Angeles ผมรู้สึกเฉยๆ อาจจะเพราะอยู่มาจนชิน

สำหรับขา cityscape แล้ว แอลเอก็พอจะมีมุมน่าสนใจอยู่บ้าง แม้จะไม่โดดเด่นเท่า San Francisco, Chicago หรือ New York City มุมนั้นไม่ค่อยเยอะเพราะว่าตัวเมืองมันกระจายมาก ถ้าจะถ่าย Background เป็นแนวตึกของ downtown ก็ต้องถ่ายในระยะเทเลเป็นหลัก

ในฐานะที่ผมอยู่แอลเอมาหลายปี ถ่ายภาพไปก็หลายมุม ใน blog นี้ผมสรุปจุดถ่ายภาพให้สักเล็กน้อยครับ เน้นอันที่เด็ดๆ

 

Baldwin Park

จุดนี้ผมชอบที่สุดเพราะเห็นตัวเมืองและมีภูเขาเป็นฉากหลัง เป็นจุดที่อยู่ในโปสการ์ดแทบทุกใบ จุดนี้มีความพิเศษอยู่ที่ว่า ถ้ามาถ่ายภาพในวันพระจันทร์เต็มดวงในเดือนมกราคม จะเห็นพระจันทร์ขึ้นหลังตัวเมืองพอดี สวยมากๆ ถ้ามาจังหวะดีในหน้าหนาว จะได้ภาพภูเขาหิมะที่ฉากหลังอีกด้วย

GPS 34.017395, -118.381365

gpwk_9755-copy

gpwk_5735crop-copy

 

Griffith Observatory

Griffith Observatory เป็นพิพิธภัณฑ์ทางดาราศาสตร์ ตั้งอยู่บนภูเขา ใกล้กับตัวเมือง และวิวดีมากกกกกกก แต่ขึ้นไปสัมผัสบรรยากาศยามเย็นก็ดีมากๆแล้วครับ จากตัว Observatory เอง สามารถถ่ายตัวเมืองได้ แต่มีอีกมุมนึงที่ดีกว่ามากๆๆ คือการได้ถ่ายภาพตัวเมืองคู่กับ Griffith Observatory นั่นเอง แต่เราจะต้องเดินขึ้นเขากันสักหน่อย ให้ตั้งต้น จอดรถแถวๆ Observatory แล้วเดินขึ้นเขาด้านหลัง จะมีทางกว้างประมาณถนนหนึ่งเลน วกขึ้นไปเรื่อยๆ เดินประมาณ 15-20 นาที ไม่ชันมาก ไปที่พิกัดตามด้านล่างเลยครับ เตรียมเลนส์เทเลให้พร้อม

GPS 34.126454, -118.304698

มีอีกมุมนึงที่ช่างภาพนิยมถ่าย Griffith Observatory แบบหน้าตรง แต่ว่าจะไม่เห็น Downtown พิกัดตามนี้ครับ 34.125344, -118.300653

9946389363_1080b806a6_o

 

Santa Monica

ชายหาดที่ดังที่สุดของแอลเอก็ว่าได้ มีท่าเรืออยู่อันนึง ไม่มีเรือจอดหรอกนะครับ ตอนนี้ได้เปลี่ยนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปแล้ว มีทั้งสวนสนุก ร้านอาหารมากมาย ผมไม่ค่อยได้ไปเดินบนท่าเรือเท่าไหร่ ผมชอบมาเดินริมชายหาดมากกว่า สำหรับมุมในภาพด้านล่างนี้ ถ้าหันหน้าเข้าทะเล ให้เดินไปทางท่าเรือ และชิดทางซ้ายไว้ จะมีทางลงไปที่ชายหาดครับ

GPS 34.007697, -118.496903

15883904847_90b062c61f_o

 

Hollywood Bowl Overlook

จุดชมวิว downtown ที่น่าสนใจอีกอันนึง เพราะมีถนนเป็นเส้นโค้งนำสายตาไปที่ Downtown พอดี จุดนี้ที่จอดรถจะน้อยครับ จอดได้ราวๆ 10 คัน ถ้ามาช่วงเย็นวันเสาร์อาทิตย์ต้องแก่งแย่งชิงที่จอดรถกันหน่อย เพราะถนนรอบๆที่เหลือนั้นเป็นทางขึ้นเขา จอดไม่ได้เลย มุมนี้สวยทั้งแสงเช้า (หน้าหนาว) และตอนเย็นเลย ผมเลยจับภาพมาคู่กันให้ดูเทียบกันทั้งสองเวลา

GPS 34.116395, -118.342101

11589158905_7d80241542_o

 

4th Street Downtown

มุมนี้เป็นมุมที่ถ่ายตึกของ downtown ได้สวย และมี highway เป็นฉากหน้า แต่ผมแนะนำว่าควรไปหลายคน เพราะ downtown LA ตอนกลางคืนค่อนข้างอันตรายครับ

GPS 34.054941, -118.257304

pwk_5552-1-copy-2

 

Waltz Disney Concert Hall

concert hall นี้มีรูปทรงแปลกตา ดูติสท์ดีครับ ผม list มาให้เพราะอยู่ไม่ไกลจากจุด 4th street และก็ LA water department สามารถเดินชมรอบๆได้ มองหาลวดลาย เส้นสายรอบๆตึก เราอาจจะหามุมถ่าย abstract ได้เยอะและสนุกมากทีเดียว

GPS 34.055657, -118.249053

pwk_7789-1-copy-2

 

Los Angeles Water Department

มุมนี้เป็นมุมที่น่าสนใจมากอีกมุมนึง และตอนแรกผมไม่คิดว่ามันจะแอบอยู่ตรงนี้ 5555 มุมนี้เป็นมุมที่เราจะเห็นเงาสะท้อนของตึกใน downtown กับสระน้ำครับ สามารถเดินเข้ามาได้เลย โดยที่ไม่ต้องเข้าด้านในตัวอาคาร มีฉากหน้าเป็นสถาปัตยกรรมกลางน้ำรูปสามเหลี่ยม ข้อเสียของที่นี่คือน้ำพุมันจะเปิดไฟทันทีหลังพระอาทิตย์ตก ฉะนั้นถ้าจะถ่ายไฟตึก หรือช่วง twilight จะต้องซ้อนภาพเอาครับ เพราะช่วง blue hour จะถูกรบกวนจากไฟสปอตไลท์ที่ส่องน้ำพุ

GPS 34.057663, -118.249930

pwk_7742-1-copy-2

 

Getty Museum

Museum นี้อยู่แถวบ้านที่ผมเคยอยู่ครับ ตัวพิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่บนเนินเขา วิวดีมาก เห็นวิวของ LA downtown อยู่ไกลๆ ลานจอดรถอยู่ด้านล่างเนินเขา แล้วมีรถรางบริการฟรีขึ้นไปที่ตัวพิพิธภัณฑ์ และ Getty Museum เองก็เข้าชมฟรีครับ (รวมทั้ง Getty Villa ที่อยู่เมือง Malibu ก็ฟรี แต่ Getty Villa ต้องจองล่วงหน้า) ค่าจอดรถที่นี่แพงหน่อย $15 ไม่รู้ราคาขึ้นหรือยัง 55

GPS 34.076400, -118.473562

gpwk_9694-copy

 

Hollywood Sign

เรียกได้ว่า Hollywood Sign เป็นสัญลักษณ์ของเมืองเลยก็ว่าได้ ปกติแล้วนักท่องเที่ยวจะถ่ายรูป Hollywood Sign จากย่าน Hollywood ซึ่งผมว่ามันไกลมากๆ เห็นโลโก้เล็กนิดเดียว ผมแนะนำว่าให้ขับขึ้นมาทางเหนืออีกหน่อย ถ้าวิ่งมาตามถนน Franklin Ave ให้เลี้ยวเข้า North Beachwood Drive แล้วหาที่จอดรถในซอย (พิกัดประมาณ 34.118165, -118.321530) เราก็จะเห็น Hollywood Sign ได้ใกล้ขึ้นอีกหน่อย

ถ้าอยากถ่ายใกล้สุดๆ แบบไม่ต้องเดิน ให้ขับขึ้นไปเรื่อยๆตามถนน Deronda Drive จนสุดถนน หาที่จอดรถข้างทาง ซึ่งจะหายากสักหน่อย ช่วงหลังๆทางชุมชนจะปิดไม่ให้รถของคนนอกเข้าในช่วงสุดสัปดาห์ เพราะช่วงหลังๆคนขึ้นไปเยอะมาก ไม่มีที่จอด และรบกวนชาวบ้านครับ ถ้าจะมา แนะนำว่ามาช่วงวันธรรมดาจะดีที่สุด พิกัดที่จอดรถคือ 34.130120, -118.319276 พอจอดรถแล้วจะเจอประตูใหญ่อยู่ทางขวามือ ทางด้านซ้ายมีประตูเล็กๆให้คนเดินลอดไปได้ พอเดินออกไปจะพบทางเดินขึ้นไปที่ลานกว้างๆ และเห็น Hollywood Sign ใกล้มากๆๆๆๆ พิกัดจุดถ่ายภาพตามด้านล่างครับ

จากตรงนี้เราสามารถเดินขึ้นไปจนถึงด้านหลังของ Hollywood Sign ได้เลย แต่จุดนี้จะเป็นจุดสุดท้ายที่รถยนต์จะขึ้นมาถึงได้ครับ หลังจากนี้ถนนปิดไม่ให้รถผ่าน จริงๆแล้วถ้าเดินจาก Griffith Observatory ก็สามารถมาถึงตรงนี้ได้เหมือนกัน ถนนบนภูเขามันเชื่อมกันทั้งหมดครับ

GPS 34.130891, -118.318809

321852_10150835187185226_299713479_o

ที่จุดนี้ก็สามารถถ่าย downtown ได้สวยเหมือนกัน

8452022393_665994b01b_o

 

เนื่องจากแอลเอเป็นเมืองติดทะเล ผมเลยอยากแถมจุดถ่ายภาพทะเลที่อยู่รอบๆแอลเออีกสักสามที่ครับ ระยะเดินทางไม่ไกลมาก ขับรถประมาณ 1 ชั่วโมง

 

El Matador State Beach

ชายหาดนี้อยู่เลยจาก Malibu ไปสักหน่อย พระเอกของหาดนี้คือ Arch ที่อยู่ตรงหินก้อนใหญ่ ลงบันไดหน้าหาด เลี้ยวขวาก็เจอเลยครับ ถ่ายช่วงพระอาทิตย์ตกในหน้าหนาวนะครับ เพราะตัวหาดวางตัวแนวตะวันออก-ตะวันตก ทำให้ในหน้าร้อนไม่เห็นพระอาทิตย์ตก เพราะพระอาทิตย์ขึ้นและตกจะเฉียงค่อนไปทางเหนือ

GPS 34.037909, -118.875343

8416286592_b6bb6b64ab_o

6808981102_2c6d54d3cd_o

 

Abalone Cove

หาดนี้มีความแปลกตรงที่มีแผ่นหินเป็นชั้นๆ แปลกตามาก ถ่าย abstract ก็เพลินดีครับ หาดนี้ยังมีความพิเศษที่มีถ้ำเล็กๆซ่อนตัวอยู่ ต้องมาถ่ายในเดือนธันวาคมเท่านั้นถึงจะเห็นพระอาทิตย์ตกจากในถ้ำ และต้องเป็นวันที่น้ำลงต่ำสุดด้วยนะครับ เพราะถ้าน้ำไม่ลงมากพอ เราจะเข้าไปด้านในไม่ได้ หรือเข้าไปได้แล้ว น้ำขึ้น เราก็ติดอยู่ในถ้ำ ออกไม่ได้ครับ อันตรายพอสมควรเลย ผมยังไม่ได้ภาพที่ถูกใจจากถ้ำนี้ ดูรูปของ Marc Adamus ไปแทนก่อน 55

ที่จอดรถมีอยู่ริมถนนเลย มีจำกัด หรือจะเข้ามาเสียค่าจอดรถในตัว park ก็ได้ ใกล้ๆกันนี้มีที่เที่ยวอีกสองที่คือ Wayfarers Chapel เป็นโบสถ์แก้ว แปลกตา ส่วนอีกที่คือประภาคารชื่อ Point Vicente Lighthouse มีมุมถ่ายภาพจากริมหน้าผาด้วย

GPS 33.738235, -118.375369

8504052347_8498e69f72_o

 

Corona del Mar

Corona del Mar เป็นชื่อหาดที่อยู่ทางตอนใต้ของแอลเอ หาดนี้มี Arch สวยมากๆอยู่ครับ แต่การไปตรงจุดนี้ค่อนข้างยากสักหน่อย เพราะต้องเดินเลาะชายฝั่งไปเรื่อยๆ ไกลพอควร เดินประมาณ 20-30 นาที เพราะรอบๆเป็น private property จึงไม่สามารถลงไปที่หาดได้ ต้องเดินมาจาก Crystal Cove หรือไม่ก็ Corona del Mar state beach ตัว Crystal Cove เป็น state park ที่จอดรถได้ แต่จอดได้ถึงช่วงพระอาทิตย์ตกเท่านั้น ทำให้ไม่สะดวก เพราะถ้าไปถ่ายพระอาทิตย์ตก กว่าจะเดินกลับก็มืดแล้ว และ park ปิด

GPS 33.584654, -117.863978

18901199681_1ffa61feeb_o

 

Victoria Beach

หาดเล็กๆใกล้กับ Newport Beach ที่ผมชอบหินที่นี่มาก มีลูกเล่นหลากหลาย ทางเข้าหาดนี้ค่อนข้างเล็กและแอบซ่อนตัวสักหน่อย (พิกัดทางเข้า 33.519962, -117.762517) สามารถจอดรถได้ริมถนนในซอยเลยครับ สังเกตป้ายดีๆว่าจอดด้านไหนได้ เดินมาด้านในเรื่อยๆจะเจอหอคอยเล็กๆชื่อว่า Pirate Tower ด้วย

GPS 33.520612, -117.764626

6805294510_b83ae64c4d_o

 

นอกจากนี้แล้ว แอลเอยังมีร้านอาหารอร่อยๆมากมาย ไว้ผมจะกล่าวรวบยอดอีกทีนะครับ เวลาเพื่อนผมมาเที่ยวแอลเอ ไม่ค่อยมีคนมาถ่ายภาพ มีแต่คนมากินมากกว่า 55555

สวัสดีครับ

Continue Reading

Blogs  /  Travel - America
Abraham Lake กับมหัศจรรย์ของฟองแก๊สมีเทน
January 17, 2017

หลายๆคนคงเคยเห็นภาพทะเลสาบน้ำแข็งในแคนาดาที่มีฟองอากาศถูกกักเก็บอยู่ใต้ผืนน้ำแข็ง มีหลายๆเวบที่แชร์กัน อย่างเช่น amuzingplanet mymodernmet หรือ buzzfeed ซึ่ง Abraham Lake นี้โด่งดังมากๆในหมู่ช่างภาพ ในหน้าหนาวนี้มีคนมาเยือนอย่างไม่ขาดสาย จริงๆแล้วปรากฏการณ์นี้หาดูได้ไม่กี่ที่ เพราะส่วนมากแล้วทะเลสาบส่วนใหญ่จะถูกปกคลุมไปด้วยหิมะในหน้าหนาวครับ

PWK_bubbles

แต่สิ่งที่ทำให้ Abraham Lake พิเศษกว่าที่อื่นนั่นคือสถานที่ตั้งอยู่ในช่องเขาที่ลมพัดแรงตลอดเวลา ทำให้หิมะแทบไม่เกาะอยู่บริเวณผิวหน้าของทะเลสาบเลย ทำให้เราเห็นสิ่งต่างๆที่อยู่บนหน้าน้ำแข็งได้อย่างชัดเจน ที่นี่เป็นทะเลสาบที่เกิดจากการสร้างเขื่อนกันแม่น้ำ North Saskatchewan River ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรกับอ่างเก็บน้ำของบ้านเรา

ฟองอากาศเหล่านี้เป็นฟองของแก๊สมีเทน ซึ่งปล่อยออกมาจากพืชที่อาศัยอยู่ใต้น้ำ ซึ่งแก๊สเหล่านี้ก็ถูกปล่อยออกมาอยู่เรื่อยๆอยู่แล้ว เมื่อเริ่มเข้าหน้าหนาว ผิวหน้าของทะเลสาบเริ่มก่อตัวเป็นน้ำแข็ง พอฟองอากาศผุดขึ้นมาก็จะถูกกักเก็บไว้ที่ผิวหน้าชั้นบนสุด และพออากาศหนาวขึ้นเรื่อยๆ ชั้นน้ำแข็งก็เริ่มหนาขึ้นจากบนลงล่าง และฟองอากาศก็ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ และถูกแช่แข็งไว้ในชั้นถัดมาเรื่อยๆ จนสุดท้ายกลายเป็นชั้นของฟองอากาศที่สวยงามมากๆ

PWK-abraham2015

ปรากฏการณ์นี้จริงๆแล้วเห็นได้หลายแห่งครับ อย่างในแคนาดาก็มีหลายที่เลย ไม่ว่าจะเป็น Lake Minnewanka ในรัฐ Alberta หรือ Talus Lake ในรัฐ Yukon แต่การเดินทางจะยากกว่าการไป Abraham Lake อย่างเช่น Lake Minnewanka นี้ถ้าอยากเห็นฟองอากาศต้อง ice skating เข้าไปหลายสิบกิโล ส่วน Talus Lake ก็ถนนเข้าไม่ถึง ต้องนั่งเฮลิคอปเตอร์เข้าไป ผมเองก็เคยเห็นช่างภาพไทยถ่ายภาพฟองอากาศมาจากทะเลสาบไบคาลด้วย

สำหรับ Abraham Lake ช่วงเวลาที่ดีที่สุดคือกลางเดือนมกราคมเรื่อยไปจนถึงปลายเดือนครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับอากาศในแต่ละปี บางปีอากาศหนาวช้า สิ้นเดือนธันวาแล้วน้ำในทะเลสาบยังไม่แข็งมากพอ ชั้นน้ำแข็งก็จะไม่ปลอดภัยที่จะลงไปเดินเล่นครับ ผมเคยไปมาตอนต้นเดือนมกราคม (ช่วงปีใหม่) ปรากฏว่าไปได้แค่จุดเดียว เพราะจุดที่สวยอีกจุดยังไม่ปลอดภัยที่จะเดินลงไปสำรวจครับ ความหนาของน้ำแข็งที่ปลอดภัยสำหรับการเดินที่ผมแนะนำคือประมาณ 20 เซนติเมตรขึ้นไป แต่บางปีอากาศหนาวนาน ก็อาจจะไปได้ถึงกลางเดือนกุมภา พอเริ่มปลายๆเดือนกุมภา ผมคิดว่าชั้นน้ำแข็งจะเริ่มละลาย และไม่ปลอดภัยที่จะลงไปเดินแล้วครับ มันคงไม่สนุกแน่ๆถ้าน้ำแข็งแตกแล้วตัวเราทั้งตัวตกลงไปในน้ำในทะเลสาบที่อุณหภูมิต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง หากปีนขึ้นมาไม่ทัน อาจจะตายในเวลาไม่กี่นาทีจาก hypothermia ครับ

การเดินทางนั้นไม่ยากครับ Abraham Lake นั้นตั้งอยู่ริม Highway หมายเลข 11 ซึ่งถนนเส้นนี้เปิดตลอดปี มีการดูแลรักษาที่ดีมากๆในตลอดหน้าหนาว (ดีกว่า Highway 93 ที่วิ่งระหว่าง Lake Louise – Jasper)  ผมแนะนำว่าให้บินมาลงที่ Calgary แล้วจะสามารถมาได้สองเส้นทางคือ

  • วิ่งมาทาง Trans-Canada Highway 1 ผ่าน Banff แล้วพอถึง Lake Louise ให้แยกเข้า Highway 93 ซึ่งเป็นส่วนต่อของ Icefield Parkway ไป Jasper แล้วเลี้ยวขวาเข้า Highway 11 Saskatchewan River Crossing
  • ขับรถจาก Calgary ขึ้นเหนือไปทาง Edmonton ด้วย Highway 2 แล้วแยกเข้า Highway 11 ที่ Red Deer ซึ่งเส้นทางนี้จะเร็วกว่า แต่วิวสวยน้อยกว่าเส้นทางแรกครับ

ที่ Abraham Lake มีที่พักอยู่ที่เดียวคือ Aurum Lodge ซึ่งจะสะดวกสำหรับการดูฟองอากาศมากๆ เพราะใกล้สุดๆ ขับรถเพียง 5-10 นาทีก็ถึงจุดถ่ายภาพแล้ว ที่นี่มีห้องพักอยู่ไม่กี่ห้อง มีทั้งแบบ lodge หรือแบบห้องพักพร้อมครัว แนะนำว่าควรจองล่วงหน้าครับ แต่ถ้าจองไม่ทัน ก็จะมีตัวเลือกที่พักอื่นๆอยู่ในเมือง Nordegg หรือ Lake Louise ครับ ปั้มน้ำมันที่ใกล้ที่สุดก็คือ Nordegg เช่นกัน ที่ Saskatchewan River Crossing มีปั้มน้ำมันก็จริง แต่จะปิดในหน้าหนาวครับ ฉะนั้นถ้ามาจากทาง Icefield Parkway ก็จะมีปั้มน้ำมันสุดท้ายคือ Lake Louise นั่นเองครับ ให้เติมมาให้เต็มตั้งแต่ก่อนออกจาก Lake Louise เลยนะครับ

ผมมีจุดถ่ายภาพอยู่ 4 จุดมาแนะนำครับ

  • Preacher’s Point (พิกัด 52.090859, -116.423837) จุดนี้ไปง่ายที่สุด อยู่ทางด้านตะวันตกเฉียงใต้สุดของทะเลสาบ หากมาจาก Aurum Lodge ให้เลี้ยวซ้ายไปทาง Lake Louise จุดนี้เป็นจุดที่ตื้นมากๆ ความลึกของทะเลสาบช่วงที่ลึกที่สุดไม่ถึงหัวเข่าแน่นอนครับ ประมาณว่าถ้าน้ำแข็งแตก เราก็ยังปลอดภัย และจุดนี้จะเป็นจุดที่น้ำแข็งแข็งตัวทั้งหมดก่อนใครเพื่อน สามารถเดินข้ามฝั่งทะเลสาบได้เลย และก็ยังมีฟองอากาศเยอะอีกด้วย ถ้ามาทีนี่ก็ โอกาสเจอแทบจะ 100% เลยครับ และยังมีน้ำแข็งแตกเป็นรูปทรงสวยงามให้เป็นฉากหน้า และมีฉากหลังเป็นภูเขายอดแหลมในการถ่ายภาพอีกด้วย จุดนี้สามารถถ่ายได้ทั้งพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกครับ

Alberta

Preacher’s Point

  • จุดที่สองนี้ไม่มีชื่อ แต่ผมเจอโดยบังเอิญครับ มีถนนเล็กๆลงไปถึงริมทะเลสาบ อยู่ห่างจาก Preacher’s Point ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 3 กม. ครับ จุดนี้มีฟองอากาศเยอะมากๆทีเดียว แต่บางปีอาจจะมีหิมะคลุมเยอะหน่อยเพราะมีเนินเขาบังลม ทำให้ลมไม่แรงตลอดเวลา และแรงเพียงพอที่จะพัดหิมะออกไปทั้งหมดครับ การที่มีหิมะปกคลุมจะทำให้หน้าน้ำแข็งไม่ใสด้วยครับ
  • Belly of Abraham จุดนี้จะเป็นคุ้งน้ำใหญ่ ลมแรง หากตั้งต้นจาก Aurum Lodge ให้เลี้ยวขวาไปทาง Nordegg ขับไปอีก 5 กม. ก็จะเห็นทะเลสาบอยู่ข้างๆถนน ให้จอดรถข้างทางเลยครับ จุดนี้จะเห็นภูเขาใหญ่รูปทรงสวยงาม เป็นฉากหลังในภาพที่ดีทีเดียว ภูเขาอื่นๆรอบตัวก็สามารถถ่ายได้เช่นกัน เรียกได้ว่ามีฉากหลังอยู่รอบทิศเลย จุดนี้ก็สามารถถ่ายได้ทั้งพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกเช่นกัน
  • บริเวณสันเขื่อน เป็นจุดล่าสุดที่ผมเพิ่งค้นพบในปีล่าสุดนี้ครับ ให้ขับรถไปทาง Nordegg จนถึงทางแยกเข้าสันเขื่อน ทะเลสาบนี้จะมีสันเขื่อนอยู่สองจุด ให้แวะจุดแรกซึ่งจะเป็นสันที่เล็กกว่า แต่จะมีฟองอากาศเยอะกว่ามากครับ เสียดายที่แม้ว่าจุดนี้ฟองอากาศและหน้าน้ำแข็งจะสวย แต่ไม่มีฉากหลังให้ถ่ายเลย

 

สำหรับ season 2015-2016 นี้อากาศไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่ ช่วงปลายเดือนธันวาคม อากาศเย็นมาก พายุหิมะเยอะมาก ทำให้หลายส่วนของ Abraham Lake ปกคลุมไปด้วยหิมะ และพอต้นเดือนมกราคม อากาศก็อุ่นขึ้นมาอย่างประหลาด ซึ่งก็ทำให้หน้าน้ำแข็งละลาย พอตอนกลางคืนอากาศเย็นลง น้ำแข็งก็แข็งตัวอีกครั้ง เมื่อมีวัฏจักรน้ำแข็งและลายและแข็งตัวใหม่หลายครั้ง จะทำให้ผิวหน้าของน้ำแข็งขุ่น ไม่ใส และเห็นฟองอากาศไม่ชัดเจนครับ ผมไปที่ Belly of Abraham ก็พบว่ามีส่วนที่น้ำแข็งละลายอยู่หลายจุดเลยทีเดียว ซึ่งบริเวณพวกนี้แหละครับที่อันตรายมากๆ เพราะเราไม่รู้เลยว่าน้ำแข็งด้านล่างนั้นยังจะหนาพอ ปลอดภัยในการทิ้งน้ำหนักลงไปเหยียบหรือเปล่า เวลาที่ผมเดิน ผมก็จะพยายามหลีกเลี่ยงบริเวณน้ำแข็งละลาย หรือบริเวณที่เห็นเป็นแอ่งน้ำครับ

อุปกรณ์ที่สำคัญมากๆคือ Crampons ซึ่งจะเป็นหนามแหลมๆเอาไว้สวมกับรองเท้า เอาไว้เดินบนน้ำแข็ง ทำให้รองเท้าเรายึดเกาะบนน้ำแข็งได้ไม่ลื่นครับ สามารถหาซื้อแบบถูกๆได้ใน amazon ในราคาไม่เกิน $20 และถ้าเจอฟองอากาศสวยๆต้องพยายามอย่าเดินทับนะครับ เพราะว่า crampons นี้สามารถสร้างรอยข่วนบนน้ำแข็งได้ เดี๋ยวฟองอากาศสวยๆที่อุตส่าห์เจอจะมีรอยตำหนิเสียก่อน

สำหรับอุปกรณ์กล้องก็ไม่มีอะไรมากครับ ผมใช้ขาตั้งกล้องที่ตั้งต่ำได้มากๆ กางราบได้ ใช้เลนส์มุมกว้างสำหรับเก็บภาพฟองอากาศเป็นฉากหน้า และภูเขาเป็นฉากหลัง แต่ต้องตั้งกล้องต่ำมากๆ หน้าเลนส์ห่างจากพื้นน้ำแข็งไม่ถึง 5 เซนติเมตร และก็ต้องทำ focus stacking ด้วยครับ แต่ถ้าจะถ่ายภาพฟองอากาศแบบ abstract ก็สามารถใช้เลนส์ normal ได้ ไม่จำเป็นต้องใช้เลนส์มาโครก็ได้ครับ เพราะเราไม่ได้ต้องการกำลังขยายขนาดนั้น

สรุปทิ้งท้าย หากมีโอกาสได้ไปจริงๆ เผื่อเวลาในการสำรวจจุดถ่ายภาพสักหน่อยนะครับ เพราะการหาฟองอากาศนั้นไม่ยากมาก แต่ถ้าจะเอาฟองสวยๆเป็นฉากหน้านั้นไม่ง่ายเลย เผื่อเวลาเดินวนสัก 1-2 ชั่วโมงก่อนเวลาถ่ายจริงครับ

Continue Reading

Blogs  /  Travel - America
รวมคลังจุดถ่ายภาพใน Yosemite Valley
November 7, 2016

Yosemite National Park คืออุทยานแห่งชาติของอเมริกาที่ผมยกให้เป็นอันดับหนึ่งในใจ แม้ว่าจะไม่ใช่อุทยานที่คนมาเที่ยวมากที่สุด ในปี 2015 อยู่ลำดับที่ 4 จากข้อมูลของ National Park Services (อันดับหนึ่งคือ Great Smoky Mountains ตามมาด้วย Grand Canyon ส่วน Yellowstone นั้นอยู่อันดับ 5)ใน Blog ตอนนี้ผมจะพาไปเจาะลึก Yosemite Valley กันครับ ว่ามีอะไรที่ห้ามพลาดบ้าง และช่วงไหนของปี ต้องมาถ่ายอะไรบ้าง

สำหรับข้อมูลนั้นผมเรียบเรียงจากประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ ถ้าอยากอ่านเพิ่มเติม ผมแนะนำหนังสือของ Michael Frye (เจ้าพ่อ Yosemite รองจาก Ansel Adams) ชื่อ The Photographer’s Guide To Yosemite ซึ่งเป็น guidebook ที่ดีมากๆ ราคาก็ไม่แพง และยังมี iOS app ด้วย

ถ้าอยากเก็บ yosemite แบบคุ้มๆ ควรอยู่สัก 3 วัน 2 คืนครับ มาดูกันเลยดีกว่าว่าหลักๆมีอะไรบ้าง

 

1) Tunnel View

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.715539, -119.676727

จุดชมวิวจุดนี้เป็นจุดที่ดังที่สุดในอุทยานเลยครับ ใครมาที่ Yosemite ต้องห้ามพลาดที่จะแวะมาที่จุดนี้ ยิ่งถ้าขับรถมาทาง Highway 41 (มาจาก Fresno) พอลอดผ่านอุโมงค์เพื่อเข้า Yosemite Valley พอออกจากอุโมงค์ จะเห็นวิวนี้เป็นวิวแรก เหมือนเป็นสัมผัสแรกที่ได้เห็น Yosemite ซึ่งมันอลังการมากๆ และประทับใจสุดๆครับ ที่นี่ถ่ายได้ทั้งแสงเช้าและแสงเย็น แสงเย็นนั้นถ่ายได้ตลอดปี ถ้าเป็นต้นเดือนเมษายน พระอาทิตย์จะทำมุมพอดี บีบลำแสงเข้ามาฉายที่น้ำตก Bridalveil Falls ตอนแสงสุดท้ายด้วย ส่วนแสงเช้าผมแนะนำเป็นช่วงหน้าหนาว เพราะว่าพระอาทิตย์จะทำมุมเฉียงไปทางใต้ และแดดจะสาดบริเวณหน้าผา El Capitan พอดี

ช่วงเวลา: ตอนเช้าในฤดูหนาว และตอนเย็นได้ทั้งปี

gpwk_1901-copy

 

2) Valley View

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.717153, -119.661855

เป็นมุมที่ดังอีกมุมนึง อยู่ไม่ไกลจาก Tunnel View แต่ถ้ามาจาก Tunnel View ไป Valley View จะต้องขับรถอ้อมเล็กน้อยเพราะทางเป็น one-way เสียส่วนมาก โดย Valley View นี้เป็นมุมยอดฮิตเพราะมีฉากหน้าสวยๆเป็นก้อนหินและกอหญ้าอยู่กลางแม่น้ำ Merced ซึ่งในหน้าหนาว ถ้าหิมะตกใหม่ๆ มุมนี้จะสวยมากๆ และเห็น El Capitan กับเงาสะท้อนแบบเต็มๆ จุดนี้จะต่างจาก Tunnel View ตรงที่ไม่เห็นน้ำตก Bridalveil Falls และไม่เห็น Half Dome เนื่องจากเป็นมุมต่ำ ช่วงเวลาที่เหมาะสมในการถ่ายภาพจะคล้ายกับ Tunnel View เพราะทิศทางเหมือนกัน

ช่วงเวลา: ตอนเช้าในฤดูหนาว และตอนเย็นได้ทั้งปี

gpwk_6878-copy

 

3) River Bend

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.743461, -119.582885
จอดรถที่ Parking Lot A พิกัด 37.744079, -119.583306

คุ้งน้ำที่โค้งเป็นรูปตัว S อยู่ไม่ไกลจากที่จอดรถใหญ่ของ visitor ชื่อ Parking lot A จุดนี้นักท่องเที่ยวหลายคนมักมองข้าม เพราะทางอุทยานไม่ได้จัดทำไว้เป็นจุดชมวิวอย่างเป็นทางการ แต่มุมนี้เป็นมุมคลาสสิคอีกมุมนึงที่เห็นเงาสะท้อนของ Half Dome ที่สวยมากๆ รายล้อมไปด้วยต้นไม้ที่พร้อมจะเปลี่ยนสีในฤดูใบไม้ร่วง จุดนี้มาหน้าหนาวก็สวยไม่แพ้กันเลย หากมาถ่ายช่วงเช้าจะไม่มีแสง ต้องรอตอนสาย ให้พระอาทิตย์โผล่พ้นหน้าผา ก็จะได้ feeling ที่สวยไปอีกแบบ

ช่วงเวลา: ตอนสาย หรือ ตอนเย็น

pw0_8813-1-copy

 

4) Cook’s Meadow

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.744141, -119.590491

Cook’s Meadow เป็นชื่อเรียกรวมๆของบริเวณทุ่งหญ้ากว้างที่อยู่ตรงด้านหน้าน้ำตก Yosemite Falls อยู่ระหว่างถนนด้านเหนือ และด้านใต้ สามารถเดินเล่นได้โดยรอบ และมีมุมให้ถ่ายเยอะมาก เรียกได้ว่ารอบทิศทาง เห็นทั้งตัวน้ำตก และ Half Dome และยังเป็นจุดที่ถ่ายน้ำตก Yosemite Falls กับรุ้งกินน้ำที่เกิดจากแสงจันทร์ในคืนพระจันทร์เต็มดวง หรือ Moonbow ได้ดีอีกด้วย ผมเคยถ่ายภาพกลางคืนที่นี่ สามารถถ่ายดาวหมุนคู่กับ Yosemite Falls ได้พอดี

ช่วงเวลา: ทั้งวัน

gpwk_4995-copy

gpwk_2273-copy

gdsc_3921f-copy

 

5) Elm Tree

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.745638, -119.591172

จริงๆแล้ว Elm Tree ก็อยู่ในบริเวณ Cook’s Meadow นี่แหละครับ Elm Tree เป็นต้นไม้ใหญ่เก่าแก่ ตั้งอยู่กลางทุ่ง เปรียบเสมือนเป็นคุณปู่ของ Yosemite Valley เลยก็ว่าได้ ช่างภาพนิยมมาถ่าย Elm Tree คู่กับ Half Dome สัญลักษณ์ของ Yosemite แห่งนี้ในช่วงสายๆ มุมจะย้อนแสงนิดหน่อย มาเก็บ rim light ของต้นไม้ โดยเฉพาะช่วงฤดูใบไม้เปลี่ยนสีของที่นี่ตอนปลายเดือนตุลาคมครับ

ช่วงเวลา: ตอนเช้า

 

6) ทุ่งหญ้าที่ Curry Village

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.740048, -119.572113 จอดรถที่ Curry Village แล้วเดินมา

ทุ่งหญ้าโล่งๆที่สามารถเห็น Half Dome ได้แบบเต็มๆตา ผมไม่แน่ใจว่าทุ่งตรงนี้มีชื่อหรือเปล่า เอาเป็นว่ามันอยู่ใกล้ๆกับ Curry Village แล้วกันครับ ผมเคยมาถ่ายช่วงหน้าหนาวก็สวยไปอีกแบบเหมือนกัน ยิ่งใช้เลนส์ไวด์ เก็บหน้าผารอบๆ พร้อมทั้ง Half Dome ด้วย จะสวยมาก

ช่วงเวลา: ตอนสาย ตอนเย็น ถ่ายดาวตอนกลางคืนก็ได้

gpwk_4573-2-copy

gpwk_2086-copy

 

7) Stoneman Bridge

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.740025, -119.574982 จอดรถที่ Curry Village เช่นกัน แล้วเดินมา

สะพานนี้อยู่ตรงสี่แยกทางเข้า Curry Village พอดีครับ ถ้ามาจาก Curry Village ให้เดินย้อนมาทาง one way road สักหน่อย แล้วหาทางลงไปริมน้ำ จุดนี้เป็นอีกมุมนึงที่ถ่าย Half Dome สะท้อนน้ำได้ และหน้าหนาวก็สวยมากๆครับ

ช่วงเวลา: ตอนสายๆ

gpwk_1886-2-copy

 

8) Sentinel Bridge

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.743437, -119.589598

Sentinel Bridge เป็นสถานที่ที่นิยมมากๆ มีนักท่องเที่ยวแวะมาเสมอๆ เยอะกว่า Stoneman Bridge แบบหลายสิบเท่าตัวเลย ที่มุมนี้เราจะเห็น Half Done สะท้อนน้ำได้เช่นกัน ถ้ามาช่วงกลางวันจะเห็นคนมาชอบวาดรูปที่นี่ เพราะมุมนี้เป็นมุมสุดคลาสสิคของอุทยานนั่นเอง

ช่วงเวลา: สายๆ หรือช่วงเย็น

 

8) Swinging Bridge

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.737083, -119.600263

ชื่อสะพานฟังดูให้ไปสวิงกิ้ง 555 ตัวชื่อฟังดูเหมือนเป็นสะพานที่พาดข้ามแม่น้ำที่แกว่งได้ แต่ตัวสะพานเองไม่ได้เป็นสะพานแขวน หรือขยับได้แต่อย่างใด คาดว่าชื่อคงมาจากตัวสะพานในสมัยก่อน ปัจจุบันตัวสะพานแข็งแรงดีมากๆครับ จุดที่ผมแนะนำให้มาถ่ายคือมุมที่เราจะได้เงาสะท้อนของ Yosemite Falls นี่เอง จากที่จอดรถ ซึ่งมีป้ายบอกทางชัดเจน ให้เดินข้ามสะพานไป แล้วลงไปทางริมน้ำด้านขวา จะมีมุมให้ถ่ายเงาสะท้อนได้ครับ ช่วงเช้าจะได้แสงแรกกระทบกับน้ำตก สวยมากๆ แต่ต้องเป็นหน้าหนาวนะครับ เพราะหน้าร้อน พระอาทิตย์จะขึ้นเฉียงไปทางเหนือ และแดดไม่ลงที่ตัวน้ำตก

ช่วงเวลา: ตอนเช้าในหน้าหนาว

gpwk_5063-copy

 

9) Cathedral Beach

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.722913, -119.622864

พิกัดที่จอดรถ 37.722686, -119.620846

Cathedral Beach จริงๆแล้วเป็น Picnic area แต่ก็เป็นจุดถ่ายภาพที่ช่างภาพนิยมมาเช่นกัน ที่จุดนี้ สามารถเห็นได้ทั้ง Three Brothers ซึ่งเป็นยอดเขาสามยอดเรียงกันเหมือนสามพี่น้อง และทางด้านซ้ายจะเห็น El Capitan สุดอลังการ มุมนี้จะเห็น El Capitan ในมุมเฉียงๆนิดหน่อย ฟิลลิ่งจะตรงข้ามจากที่เห็นจาก Tunnel View หรือ Valley View ผมอยากได้จังหวะที่ต้นไม้มีหิมะเกาะมากๆ แต่ไม่เคยได้จังหวะนั้นสักที

ช่วงเวลา: ตอนเช้าในหน้าหนาว

gpwk_2110-copy

 

10) El Capitan reflection

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.721630, -119.638806

พิกัดที่จอดรถ 37.721249, -119.639980

มุมนี้ผมเพิ่งหาเจอไม่นานนี้ จากที่เคยเห็นภาพมาหลายครั้งแล้ว พยายามหาแต่ก็ขับรถเลยไปตลอด ที่จุดนี้ เราจะได้เห็นความอลังการของหน้าผา El Capitan ที่ตั้งชันดิ่งๆถึง 3500 ฟุต เป็นมุมตรง เห็นความตั้งชันของหน้าผา El Capitan แบบเต็มที่ มีเงาสะท้อนบน Merced River และมีต้นไม้งามๆเป็นฉากหน้า มาฤดูไหนก็สวยหมดครับ หน้าร้อน ต้นไม้สีเขียว มาหน้าหนาว ต้นไม้ประดับประดาไปด้วยหิมะก็สวยไปอีกแบบ

ช่วงเวลา: บ่าย

gpw0_2835-copy

11) Yosemite Falls

พิกัดจุดถ่ายภาพหลัก 37.746078, -119.596277

หากผมไม่เกริ่นถึงน้ำตก Yosemite ก็คงจะไม่ได้ เพราะน้ำตกนี้เป็นน้ำตกที่เป็น landmark หลักของอุทยานแห่งนี้ และยังเป็นน้ำตกที่สูงที่สุดในสหรัฐอเมริกาอีกด้วย ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะสูงเป็นอันดับ 3 ของโลกด้วยครับ จริงๆแล้วน้ำตก Yosemite นี้ถ่ายได้หลายมุมมากๆ ไม่ว่าจะเป็น Cook’s Meadow หรือ Swinging Bridge และจุดหลักที่นักท่องเที่ยวนิยมไป จะเป็น hiking trail ที่เดินไปถึง Lower Yosemite falls ส่วน trail ที่เดินไปถึง Upper Yosemite Falls นั้นจะไกลกว่า และชันกว่ามาก โดยเทรลนี้จะเดินขึ้นไปถึงยอดน้ำตกเลยครับ แต่ถ้าหากต้องการแค่ไปชมตัว Upper Yosemite Falls แบบใกล้ๆ ไปถึงแค่ครึ่งทางก็เพียงพอครับ

ช่วงเวลา: ได้ทั้งวัน

gdsc_4265f-copy

ภาพจาก trail ขึ้นไป Upper Falls

 

นอกจากนี้ Yosemite Falls ยังสามารถถ่ายรุ้งกินน้ำได้อีกด้วย ซึ่งสามารถถ่ายได้ทั้งเวลากลางวัน โดยรุ้งช่วงกลางวันนั้นจะเกิดในช่วงฤดูหนาว ถ้าถ่ายตอนเช้า เราจะต้องให้พระอาทิตย์อยู่ด้านหลัง และเนื่องด้วยพระอาทิตย์หน้าหนาวขึ้นมาเฉียงไปทางตะวันออกเฉียงใต้ ทำให้จุดที่ถ่ายภาพรุ้งกินน้ำจากแสงอาทิตย์ ต้องถ่ายทำมุมเฉียงไปทางตะวันออกเล็กน้อย จุดที่ถ่ายได้จะอยู่ตามแนวถนนที่เชื่อมจาก Sentinel Bridge กับ Yosemite Village เรื่อยไปจนถึงทางเข้า Parking Lot A ครับ

gpwk_2020-copy

รุ้งกินน้ำที่ Yosemite ในช่วงเช้าหน้าหนาว

ส่วนรุ้งกินน้ำอีกแบบที่มีความพิเศษมากๆก็คือ รุ้งกินน้ำที่เกิดจากแสงจันทร์ หรือที่ฝรั่งเรียกกันว่า Moonbow นั่นเอง เจ้า Moonbow นี้โอกาสเห็นจะยากกว่าสักหน่อย เพราะแสงจันทร์มีความเข้มแสงน้อยกว่าแสงอาทิตย์มากๆ ทำให้โอกาสที่จะเห็น Moonbow นั้นต้องเป็นคืนวันพระจันทร์เต็มดวง และไร้เมฆ และตัวน้ำตกเองก็จะต้องมีปริมาณน้ำที่มากพอที่จะเกิดละอองน้ำ เพื่อจะเกิดรุ้งกินน้ำได้ และนอกจากนี้ พระจันทร์ต้องทำมุมพอเหมาะอีกด้วย ฉะนั้นวันที่เหมาะสมที่สุดที่จะเห็น Moonbow จึงมีแค่ 2-3 วันต่อปี นั่นคือคืนวันพระจันทร์เต็มดวงในช่วงปลายเดือนเมษายน ถึงต้นเดือนมิถุนายนเท่านั้น สำหรับช่วงเวลาถ่ายจะอยู่ประมาณสามสี่ทุ่มครับ ตามดูได้จาก prediction ที่อาจารย์จากมหาลัย texas ได้ทำไว้แล้ว เค้า predict ให้ทุกปีเลยครับ

gpwk_0099-copy

Moonbow ในเดือนเมษายน จริงๆถ้าถ่ายอีกภาพนึงเป็นดาวหมุนแล้วมาซ้อนรวมกันจะงดงามมากๆเลยครับ

 

 

12) Yosemite Chapel

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.741186, -119.591983

โบสถ์เล็กๆ ไม่มีอะไรพิเศษ แต่คลาสสิคมาก โดยเฉพาะวันที่หิมะตกครับ โบสถ์นี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจาก Sentinel Bridge สามารถเดินมาได้ โลเกชั่นก็ดีมากๆ เห็นน้ำตก Yosemite Falls และด้านหลังเป็นหน้าผาสูงเกือบ 700 เมตร แนะนำให้มาถ่ายช่วง twilight หลังพระอาทิตย์ตก ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า และตัวโบสถ์จะเปิดไฟด้านหน้าครับ

ช่วงเวลา: twilight หลังพระอาทิตย์ตก

pw0_2066-copy

 

13) Bridalveil Falls

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.717086, -119.647768

น้ำตกที่มองเห็นได้จาก Tunnel View ซึ่งน้ำตกนี้สามารถเดินไปถึงตีนน้ำตก สัมผัสละอองน้ำได้เลย มีเทรลที่สะดวกและเดินง่ายมากๆ ถ้าต้องการถ่ายรุ้งกินน้ำกับน้ำตกจาก Tunnel View สามารถถ่ายได้ประมาณบ่ายสองของเดือนกุมภาพันธ์ครับ พระอาทิตย์จะทำมุมพอดี

ช่วงเวลา: บ่าย

 

14) Horsetail Falls

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.727612, -119.608717

พิกัดที่จอดรถ 37.727148, -119.608873

น้ำตกสายเล็กๆที่ไหลเฉพาะปลายฤดูหนาว ต้นน้ำมาจากหิมะที่ละลาย น้ำตกนี้พิเศษมากเพราะช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์ของทุกปีจะมีปรากฏการณ์ที่เรียกว่า Firefall ในช่วงพระอาทิตย์ตก แสงอาทิตย์ทำมุมกับน้ำตกและเรืองแสงเป็นสีส้ม เป็นน้ำตกเพลิง เหมือนเป็นลาวาไหลลงมาจากหน้าผา ภาพด้านล่างนี้ถ่ายด้วยเลนส์เทเล 80-200mm ที่ 155mm ครับ ก็ถือว่าเป็นระยะที่ไม่ต้องใช้เลนส์ซูมมากสุดๆ เพราะตัวน้ำตกเองมันสูงมากอยู่แล้ว รายละเอียดนั้นติดตามได้จาก blog ของผมครับ

จริงๆแล้ว Horsetail Firefall สามารถถ่ายได้อีกจุดนึงที่ El Capitan Picnic Area โดยจะเป็นมุมที่เสยขึ้นมากกว่าพิกัดที่ให้ไปข้างต้นครับ

pw0_8685-copy

 

15) El Capitan Bridge

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.724021, -119.631347

หากดูแผนที่ของ Yosemite จะพบว่าถนนจะมีหลักๆสองเส้นคือด้านเหนือและด้านใต้ และถนนสองเส้นนี้เป็นถนนเดินรถทางเดียว ใน Yosemite Valley ก็เลยมีทางเชื่อมให้วนรถระหว่างถนนสองเส้นได้ และ El Capitan Bridge นี้ก็อยู่ตรงทางเชื่อมที่อยู่ด้านตะวันตกครับ ตรงจุดนี้เราสามารถเห็นเงาสะท้อนของ El Capitan ได้ตามชื่อสะพานเลย และก็ยังเห็นเงาสะท้อนของ Cathedral Rock ได้อีกด้วย

ช่วงเวลา: ตอนเช้าฤดูร้อน หรือตอนบ่ายฤดูหนาว

pw0_3078-crop-copy

 

16) Cathedral Rock

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.727456, -119.624909

นอกจาก El Capitan Bridge จะสามารถถ่าย Cathedral Rock ได้แล้ว ยังมีที่จอดรถเล็กๆอีกจุดนึงที่อยู่ตรง Northside Road (ถนนทางด้านเหนือ) ตรงนี้จะเป็นที่ราบกว้างๆเปิดโล่ง เห็น Cathedral rock เต็มๆ ถ้าโชคดีมีน้ำขังในทุ่งหญ้า ก็สามารถถ่ายเงาสะท้อนของ Cathdral Rock ได้อีก จุดนี้เป็นจุดที่ผมแนะนำในช่วงฤดูร้อน เพราะแดดจะเข้ามาทางด้านเหนือ แสงสาดโดนหน้าผาทางด้านใต้ และ Cathedral Rock ก็เป็น landmark จุดเดียวที่อยู่ด้านใต้ครับ จุดอื่นๆ เช่น Yosemite Fall, El Capitan, และ Three Brothers อยู่ทางด้านเหนือหมด (เหมาะสำหรับการมาถ่ายช่วงหน้าหนาวมากกว่า)

ช่วงเวลา: ตอนเช้าในฤดูร้อน

 

17) Glacier Point

อันนี้ยกเว้นไว้หนึ่งอัน เพราะไม่ได้อยู่ใน Yosemite Valley การเดินทางต้องขับรถออกไปถนนเส้น 41 ผ่าน Tunnel View แล้วแยกขึ้น Glacier Point Road ผ่าน Badger Ski area รวมระยะเวลาเดินทางประมาณ 30-40 นาทีจาก Yosemite Valley ถึง Glacier Point ที่จุด Glacier Point นี้ เราจะเห็น Half Dome ใกล้มากๆ และเห็น Yosemite เบื้องล่างทั้งหมด สามารถมาได้ตั้งเช้าและเย็น และยังเหมาะกับการถ่ายภาพกลางคืน ถ่ายทางช้างเผือกด้วย

ช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดคือเดือนพฤษภาคม ปกติถนนเส้นนี้จะปิดในช่วงหน้าหนาว เดือนพฤษภาคมส่วนมากจะถนนจะเปิดแล้วครับ และช่วงเดือนนี้ในตอนเช้า พระอาทิตย์จะขึ้นหลัง Half Dome พอดี และพระอาทิตย์ตกก็จะทำมุมฉากกับด้านหน้าตัดของ Half Dome พอดีด้วย ทำให้แสงสุดท้ายมีความเข้มมากที่สุด และสีสดมากที่สุดของปี นอกจากนี้ทางช้างเผือกยังมีความสูง และโค้งพอดีรับกับ Half Dome

พิกัดจุดถ่ายภาพ 37.726339, -119.573528

ช่วงเวลา เช้า เย็น กลางคืน (แนะนำช่วงเดือนพฤษภาคมและมิถุนายน)

gpw5_5278-copy

 

จริงๆแล้วจุดชมวิวเล็กๆยิบย่อยยังมีอีกมากมายนะครับที่ผมไม่ได้กล่าวถึง ขับรถแวะที่จอดข้างทางเล็กๆ หรือเดินอีกหน่อย อาจจะมีมุมสวยที่อาจจะคาดไม่ถึงครับ

เพียงเท่านี้ก็สามารถถ่ายภาพได้หลายวันแล้ว ผมแนะนำควรมาอย่างน้อย 3 วัน 2 คืน จะเก็บจุดหลักๆได้ครับ ได้แสงเช้า 2 ครั้ง และแสงเย็น 2 ครั้ง

แล้วคุณจะหลงรัก Yosemite แบบที่ผมหลงรักครับ 🙂

 

Continue Reading

Blogs  /  Travel - America
ตะลุยในอลาสก้าด้วยรถ RV
October 21, 2016

การได้เดินทางท่องเที่ยวด้วยรถบ้าน หรือที่เรียกกันว่ารถ Recreational Vechicle หรือย่อๆง่ายๆว่ารถ RV มันเป็นความใฝ่ฝันของผมมานานแล้ว ความรู้สึกที่ได้เที่ยว กิน นอน ใช้ชีวิตอยู่บนรถ โดยมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เหมือนเป็นบ้านเคลื่อนที่ มันเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นมากๆเลย

ใน blog นี้ ผมจะพาไปรีวิวการขับรถ RV ในอลาสก้ากันครับ ผมใช้บริการของบริษัท Great Alaskan Holiday ซึ่งเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงที่สุดของรัฐนี้ครับ อีกบริษัทที่ใหญ่ไม่แพ้กันคือ Cruise America ที่มีสาขาหลายรัฐ

pw9_2363-copy

ปกติแล้วรถ RV จะต้องจองล่วงหน้านานหน่อย เพราะอย่างช่วงหน้าร้อนนี่จะเต็มยาวๆ แต่ช่วงที่ผมไป เป็นปลายฤดูกาลท่องเที่ยวแล้ว เป็นช่วงใบไม้ร่วงครับ ทัวร์ต่างๆก็จะเริ่มไม่ค่อยมีรอบให้บริการแล้ว แต่ช่วงนี้แหละครับที่สวยสุดๆ ใบไม้เปลี่ยนสีที่อลาสก้านี่สวยไม่แพ้ที่ไหนเลย และช่วงนี้ก็จอง RV ค่อนข้างง่ายด้วย ผมจองล่วงหน้าไม่ถึงเดือนครับ จอง 14 สิงหา ก็ได้รถคันสุดท้ายในช่วงที่ต้องการพอดี ผมเช่าสั้นหน่อย แค่ 3 คืน

ตอนจองในเวบเหลือรถคันสุดท้าย เป็นคันใหญ่สุด ตอนแรกก็กลัวๆว่าจะขับยากไหม แต่เท่าที่ขับก็ไม่มีปัญหามากครับ

11863134_10156023500105226_1648965688_o

 

ราคาค่าเช่าถือว่าไม่แพงเลย วันละ $133 ต่อคืน แพงกว่าค่าเช่าโรงแรมนิดหน่อย แต่ได้รถด้วย ผมว่าคุ้มเลยครับ

พอผมเลือกให้คืนรถบ่ายสอง ราคาจะเพิ่มขึ้นนิดหน่อยเป็น 153 ต่อวัน ซึ่งผมก็รับได้กับราคานี้ครับ นอนกันห้าคนก็หารกันเหลือเพิ่มอีกไม่มาก และรถที่ได้ยาวมาก มีที่นอนเหลือเฟือเลย นอกจากนี้จะยังมีค่าใช้จ่ายยิบย่อยอย่างอื่นอีก ซึ่งเวลาเช่า RV ต้องคิดเผื่อตรงจุดนี้ด้วยครับ อย่างเช่น ค่า mileage ซึ่งก็ค่อนข้างโหดมากทีเดียว ตกไมล์ละ 20 เซนต์ ถ้าขับไป 500 ไมล์ ก็จะเพิ่มไปอีก $100 แล้วก็ซื้อประกัน damage waiver อีก ขอเช่าหม้อหุงข้าวอีก

ถ้าไม่รวมค่าไมล์ รวมแล้วก็ตกประมาณ 670 USD สำหรับการเช่า 3 คืนครับ ตกคืนละสองร้อยนิดๆ ซึ่งผมก็คำนวณแล้ว แพงพอๆกับค่าโรงแรม บวกกับค่าเช่ารถ (ซื้อประกันรถ)

screenshot-2016-10-20-16-56-57

มาดูด้านในรถ RV กันครับ เข้ามาแล้วก็จะเจอห้องครัว ห้องนั่งเล่น ด้านหน้าเป็นที่นั่งของคนขับ 2 ที่นั่ง และด้านเหนือหัวคนขับก็จะเป็นเตียงอีกหนึ่งเตียง นอนได้สองคน ส่วนโซฟาด้านข้าง ก็ยืดออกมาเป็นเตียง นอนได้อีกสองคน

pw9_2366-copy

img_20150904_222751

พอมองไปทางด้านหลัง บริเวณท้ายรถ ก็จะมีเตียงใหญ่ขนาด full size เลยครับ สังเกตว่าปลายเตียงจะชนกับขอบตู้ แต่ถ้าขยายขนาดตอนจอดรถ ด้วยการเลื่อนเอา sideout ออก ห้องก็จะกว้างขึ้นครับ ด้านหลังนี้นอนได้สองคน

pw9_2367-copy

ถัดจากทางเข้า (ที่เห็นมีพรมเช็ดเท้าสีฟ้า) ก็จะเป็นห้องน้ำเล็กๆ และด้านข้างก็จะมีเตียงสองชั้น นอนได้สองคน รวมที่นอนทั้งหมดก็นอนได้ 8 คนสบายๆเลยครับ

pw9_2368-copy

 

มาดูตัวห้องน้ำกันบ้าง ค่อนข้างเล็ก แต่ก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน สามารถอาบน้ำได้ (ถ้ามีน้ำเพียงพอ) และมีชักโครก ที่มีระบบกำจัดกลิ่นที่ดีทีเดียว (มีกลิ่นสารเคมีนิดหน่อย) มีน้ำยาทำความสะอาดพร้อมครับ

pw9_2370-copy

บรรยากาศภายในรถ หลักๆเราก็จะขับรถไปเรื่อยๆ อยากนอนที่ไหนก็จอดตรงนั้น ซึ่งอลาสก้าทำแบบนั้นได้จริงๆครับ สามารถหาที่จอดข้างถนน จอดนอนได้เลย ไม่ผิดกฏหมายครับ แต่ตัวรถต้องจอดหลบให้พ้นเลนถนนนะครับ

pw9_2485-copy

pw9_4417-copy

pw9_4579-copy

เรียกได้ว่าวิวตรงไหนสวยๆเราก็จอดกันตรงนั้น ผลัดกันขับรถ ที่เหลือก็นอนบ้าง ดูทีวีเล่นบ้าง สบายๆเลยทีเดียว ไม่เบื่อ ใครเหนื่อยก็นอนพักได้ ไม่เหมือนรถเก๋ง ที่คนขับ เวลาไม่ได้ขับ ก็ไม่ได้นอนพักแบบเหยียดสบายๆเหมือนอยู่บนเตียง

หลายๆคนอาจจะสงสัยว่ารถ RV ขับยากไหม ผมตอบเลยว่า ยากกว่าปกติ แต่ไม่ได้ยากเกินไป ไม่ยากเหมือนรถบรรทุก เพราะตัวเครื่อง พวงมาลัย และความสูงรถ จะเหมือนกับรถกระบะทั่วไป ถ้าเราขับตรงๆ ก็เดินหน้าอย่างเดียว ขับไปตาม highway ไม่ยากอะไร จะยากก็ตอนเลี้ยวกับตอนถอยหลัง ซึ่งตอนเลี้ยวต้องกะวงเลี้ยวดีๆ อย่าเพิ่งรีบเลี้ยว ให้ล้อหลังพ้นจุดหมุนของวงเลี้ยวก่อน ค่อยตีวง ไม่อย่างนั้นด้านข้างรถอาจจะไปชนเสาได้ครับ ขับไปสักพักก็จะชินเอง ส่วนการถอยหลังนั้นเราจะเห็นด้านหลังไม่ได้เลย ต้องให้เพื่อนอีกคนไปช่วยดูทางให้ ตอนไปอบรมการใช้งานรถ เค้าจะกำชับเรื่องนี้มาก ห้ามถอยถ้าไม่มีคนออกไปดูต้นทางให้เด็ดขาด

ตัวรถนั้นเครื่องแรงมากๆ ใครที่เคยเห็น RV ชอบขับช้าๆ จริงๆมันขับเร็วได้ครับ แต่ขับเร็วก็จะกินน้ำมันมากกว่าปกติเท่านั้นเอง ผมขับประมาณ 100 km/h ได้สบายๆ และถ้าขับเร็วของในรถก็จะสั่นๆตามความเร็วของรถและพื้นถนนเท่านั้นเอง ตัวรถจะค่อนข้างกว้าง ความกว้างจะพอดีกับเลนของถนนเลย (ไม่กว้างกว่าแน่นอนเพราะผิดกฏหมาย) ฉะนั้นเวลาขับก็ต้องกะเส้นถนนดีๆ ขับไปสักพักก็จะชินครับ

RV คันเล็ก กับคันใหญ่ ไม่ได้ขับยากง่ายต่างกันเท่าไหร่ เพราะด้วย size นี้แล้ว มันยากง่ายเท่ากันครับ ตอนเลี้ยวก็ต้องระวังวงเลี้ยวเหมือนกัน ตอนเข้าปั้มก็ต้องเชคความสูงให้ดีๆเหมือนกัน หลักการทุกอย่างเหมือนกัน

ตอนไปรับรถ เค้าจะให้เราดูวีดีโอ อบรมการใช้งานรถครับ ทำได้สนุก ละเอียด และเข้าใจง่าย ลองขับสักพักแล้วก็ชินครับ ถนนในอลาสก้าค่อนข้างดีมาก และในตัวเมืองก็ไม่ได้หนาแน่นมาก รถไม่เยอะมาก ขับสบายๆ ชิวๆครับ

 

กลับมาที่ด้านในรถ RV กันบ้าง

เวลาว่างก็ทำกับข้าว และกิน กิน กิน ทริปนี้เปรมมากๆเพราะฝีมือทำกับข้าวของพี่ดัสและพี่แหวนเลยครับ

pw9_2465-copy
pw9_2941-copy

img_20150906_221418

img_20150906_082419

img_20150906_082412

 

img_20150905_231224

 

สำหรับพวกซอส เครื่องปรุง ที่ Anchorage มีร้าน asian grocery มีทุกอย่างที่ต้องการเลยนะครับ ชื่อว่า APA Asian Market เผลอๆจะมีของหลากหลายกว่าเมืองใหญ่บางเมืองในอเมริกาอีก ขนาดผักกระเฉดที่แอลเอไม่มีขาย แต่ที่นี่ก็มี เทพมากๆ สะเดาสดๆก็มีขาย
pw9_4540-copy
img_20150906_081949

ภาพนี้ถ่ายจากริมหน้าต่าง ตื่นเช้ามาก็เจอวิวสวยๆที่ริมหน้าต่างเลย

img_20150905_071847

ภาพนี้เป็นตอนที่ยื่น sideout ออกมา เพื่อขยายพื้นที่ใช้สอยด้านในรถ

img_20150905_224330

การเช่ารถ RV เที่ยว เป็นประสบการณ์ที่สนุกกว่ามากๆ ยิ่งไปกับเพื่อนหลายๆคนยิ่งสนุกครับ ผมเคยเช่าทั้ง camper van และ RV มาแล้ว แน่นอนว่า RV สบายกว่าเยอะ และสนุกกว่ากันเยอะเลยครับ

img_20150904_183650

สรุปภาพรวมของการเช่ารถ RV ในอลาสก้านะครับ จริงๆก็คล้ายกับที่อื่นๆ

ข้อดี

  • ไปหลายคนสนุกมากๆๆๆๆๆ เหมือนมีบ้านเคลื่อนที่ อย่างในอลาสก้า จะจอดนอนที่ไหนก็ได้ตราบเท่าที่ไม่ไปกีดขวางการจราจร
  • มีครัว ทำกับข้าวได้ เครื่องครัว ตู้เย็น ครบหมดทุกอย่าง
  • มีห้องน้ำ อาบน้ำได้ (แต่น้ำมีจำกัด ใช้รวมกันทุกอย่าง ทั้งล้างจาน ทำกับข้าว อาบน้ำ)
  • มีเครื่องปั่นไฟ หมดห่วงเรื่องชาร์จแบตกล้อง
  • ที่เก็บของในรถเยอะมาก ยิ่งเป็นรถใหญ่ยิ่งกว้างขวางมาก

ข้อเสีย

  • รถหนัก กินน้ำมันมาก เต็มถังน่าจะถึง 200 ดอลลาร์ได้ครับ
  • ค่า mileage แพง และอาจจะมีค่าใช้จ่ายหยุมหยิม
  • ต้องระวังความสูงของรถ เวลาเข้าปั้มน้ำมัน หรือตามอาคารต่างๆ และระวังอย่าขับผ่านต้นไม้ที่กิ่งอยู่เตี้ย เพราะอาจจะทำลายหลังคารถ และโดนปรับแพงได้
  • ใช้ความระมัดระวังตอนขับมากเป็นพิเศษ เพราะความกว้างรถจะเต็มเลนถนนพอดี ต้องดูเส้นถนนบ่อยๆ ขับตรงๆไม่ยาก เหมือนรถทั่วไป มีแค่ตอนเลี้ยวที่ต้องระมัดระวัง กะวงเลี้ยวดีๆ และตอนถอยหลัง ต้องมีเพื่อนช่วยออกไปดูต้นทางเสมอ
  • แทงค์น้ำไม่ใหญ่ ถ้าไม่ได้แวะ RV park/campground น้ำจะไม่พออาบน้ำได้ทุกวัน ผมเน้นไปอาบตาม campground แล้วเอาน้ำไว้ทำกับข้าว ล้างจาน
  • ต้องเทของเสีย ซึ่งไม่ยากมาก ระบบเค้าทำมาดีครับ ต่อท่อแล้วเปิดวาวล์ จบเลย

สำหรับตัวเลือกอื่นๆนอกจาก Great Alaskan Holiday หรือ Cruise America แล้ว ก็มีบริษัทเล็กๆอีกหลายแห่งให้เป็นตัวเลือกครับ

  • ABC motorhome
  • AK motorhome
  • Go RV
  • Go North บริษัทนี้อนุญาตให้เช่า RV ขับบนถนนลูกรังนะครับ ถ้าใครอยากลุยๆ เช่นขับไปบนถนนลูกรัง (unpaved road) เช่น Dalton Highway เป็นต้น เลือกบริษัทนี้เลยครับ แต่ค่าเช่าจะสูงกว่าหน่อย
  • Alaska Best RV

ทิ้งท้ายด้วย  campground หรือ RV park ก็มีเวบที่รวมไว้ให้ค่อนข้างครบแล้วครับ

ขับรถเที่ยวอลาสก้ากันให้สนุก และปลอดภัยนะครับ

Continue Reading

Blogs  /  Travel - America
Photographing Lava in Hawaii
September 7, 2016

ใน blog ตอนนี้จะมาเล่าเกี่ยวกับการผจญภัยเล็กๆของผม กับอุณหภูมิกว่า 2000 เซลเซียสของลาวาภูเขาไฟ ทริปนี้เป็นทริปสั้นๆเพื่อไปดูลาวาลงทะเล หรือที่เรียกกันว่า ocean entry ทริปนี้ที่ผมตัดสินใจไปแบบกระทันหันมาก เรียกว่าจองตั๋วเครื่องบินต่างประเทศล่วงหน้าแค่หนึ่งเดือน จากกรุงเทพ ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกไปยังฮาวาย ตอนแรกผมเองก็ไม่ได้สนใจลาวามากนัก แต่พอได้เห็นด้วยตา มันเป็นอะไรที่เจ๋งมากๆ และยกให้เป็นสิ่งที่เห็นแล้วประทับใจมากที่สุดในชีวิต รองลงมาจากแสงเหนือเลยครับ และลาวาลงทะเลนั้นเป็นอะไรที่เกิดไม่บ่อยด้วย ครั้งล่าสุดคือปี 2013 ลาวาไหลอยู่ประมาณแปดเดือน และเพิ่งมาลงทะเลอีกครั้งวันที่ 27 กรกฏาคม 2016 นี้เอง ลาวาที่ลงทะเลหายไปสามปีเลยทีเดียว (มีแต่ surface activity เล็กน้อยประปราย) อย่างเช่นเดือนตุลาคมปี 2014 นั้นลาวาไหลไปทางเมือง Pahoa ซึ่งก็ต้องมีการอพยพคน เป็นข่าวครึกโครมเลยทีเดียว

pw2_6654-1-copy

ถ้าว่ากันแบบง่ายๆ ลาวานั้นตั้งต้นจากแมกม่าที่อยู่ใต้เปลือกโลก ถ้าเทียบว่าโลกเราเหมือนผลส้ม เส้นผ่านศูนย์กลางกว่าหมื่นกิโลเมตร เปลือกโลกเรานั้นเป็นชั้นบางๆ เฉลี่ยประมาณ 20 กิโลเมตร ดังนั้นเมื่อเทียบ 20 กิโลเมตร กับหมื่นกว่าๆ ชั้นเปลือกโลกนั้นบางยิ่งกว่าเปลือกส้มเสียอีก และด้านในเปลือกโลกลงไปนั้น ชั้นถัดไปก็คือแมกม่านั่นเอง เหมือนกับว่า ปริมาตรหลักๆของโลกเราก็คือแมกม่า อุณหภูมิสูงเป็นพันๆองศา จริงๆโลกเรานั้นคือเตาร้อนระอุดีๆนี่เอง พอแมกม่าหลุดออกมาจากเปลือกโลก ก็จะเรียกว่าลาวา จริงๆแล้วมันคือสิ่งๆเดียวกันครับ สถานที่ที่เราสามารถเห็นลาวาได้ หลักๆก็จะเป็นตามภูเขาไฟทั่วโลก แต่ภูเขาไฟส่วนมาก เราก็จะไม่เห็นลาวาได้จนกว่ามันจะระเบิด ล่าสุดใกล้ๆบ้านเราก็คงเป็นที่ฟิลิปปินส์และอินโดนีเซีย ตอนภูเขาไฟระเบิด จะมีพลังรุนแรงมาก เพราะความดันได้สะสมอยู่ใต้เปลือกโลกได้ระเบิดออกมาพร้อมกันในคราวเดียว ซึ่งเราคงไม่อยากอยู่ในสถานะผู้อพยพเป็นแน่ แต่จริงๆแล้วยังมีสถานที่ที่เราสามารถชมลาวาได้อย่างปลอดภัยอยู่หลายที่เลย อย่างเช่นปากปล่องภูเขาไฟที่เอธิโอเปีย ภูเขาไฟที่ประเทศชิลี และเกาะ Big Island ในฮาวาย ซึ่งใน blog ตอนนี้ผมจะพาไปรู้จักกับลาวาที่เกาะแห่งนี้กันครับ ลาวาที่ฮาวายนั้นพิเศษมาก เพราะเป็นที่เดียวในโลกที่เราจะได้เห็นปรากฏการณ์ลาวาไหลลงทะเล

ภาพแสดงแมกมา (ใต้เปลือกโลก) และลาวา (บนพื้นผิวโลก) image credit

ฮาวายนั้นเป็นเกาะที่ตั้งอยู่ที่กลางมหาสมุทรแปซิฟิก เรียกได้ว่าอยู่ตรงกลางระหว่างเอเชีย และอเมริกาเลย ฮาวายเป็นรัฐที่ 50 ของอเมริกา ประกอบไปด้วยเกาะหลักๆอยู่ 5 เกาะคือ Kauai, Oahu (เมืองหลัก Honolulu อยู่ที่เกาะนี้), Maui, Molokai และ Hawaii หรือที่เรียกกันว่า Big Island และยังมีเกาะเล็กๆอีก 3 เกาะคือ Niihau, Lanai, และ Kaho’olawe ซึ่งเกาะ Big Island นี้เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุด เป็นที่ตั้งของภูเขาไฟสองลูกคือ Mauna Kea และ Mauna Loa โดย Mauna Kea สูงกว่าเล็กน้อย ลาวาที่ผมไปตามล่านั้นเกิดจากปากปล่องภูเขาไฟ (crater) ที่ชื่อ Pu’U ‘O’O ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ Mauna Loa และเป็นหนึ่งในสามปล่องที่ยัง active อยู่ (อีกสองอันคือ Kilauea และ) เนื่องจาก Pu’U ‘O’O อยู่ใกล้ทะเลมากกว่า และมีลาวา active มากในช่วงหลายสิบปีมานี้ จึงเป็นเป้าหมายของนักท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลก ที่อยากเห็นลาวาใกล้ๆสักครั้งในชีวิต

แผนที่เกาะต่างๆในฮาวาย ภาพจาก University of Hawaii

การเดินทาง

จากประเทศไทย เราต้องบินข้ามมหาสมุทรไปยัง Honolulu เสียก่อน โดยสายการบินที่บินจากเอเชียข้ามไปยังฮาวายนั้นมีอยู่เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็น ANA, Japan Airlines, Korean Air, Asiana, China Airlines, และ China Eastern เป็นต้น โดยต่อเครื่องหนึ่งครั้ง ที่มีหลายสายการบินนั้นเพราะว่าคนเอเชียมาที่ฮาวายเยอะมากๆ โดยเฉพาะคนญี่ปุ่นเรียกได้ว่าเยอะจริงๆ สายการบินที่ตั๋วถูกที่สุดจะเป็น China Eastern อยู่ที่สองหมื่นต้นๆ รองลงมาคือ Asiana ที่ผมเลือกบินเพราะเป็นสายการบินในเครือ Star Alliance ราคาอยู่ราวๆ 28,000 บาท เป้าหมายของการเดินทางคือเกาะ Big island ซึ่งมีสองสนามบินหลักคือ Kona (รหัสสนามบิน KOA) และ Hilo (ITO) ดังนั้นเราจะต้องนั่งเครื่องบินข้ามเกาะ จากฮาวาย ข้ามมมา Big Island อีกทีหนึ่ง แม้ว่าสนามบิน Kona จะใหญ่กว่ามาก และมีไฟลท์บินตรงมาจากอเมริกาเยอะกว่า แต่ผมแนะนำให้บินมาลงที่ Hilo เพราะใกล้ lava viewing area มากกว่า

แผนที่เกาะ Big Island ภาพจาก University of Hawaii

IMG_20160902_123713

เครื่องบินใบพัด บินระหว่างเกาะในฮาวาย ภาพนี้เป็นไฟลท์จาก Kahului ไป Hilo แต่ส่วนมากก็มีบินด้วยเครื่อง Boeing 717

จาก Hilo ผมแนะนำให้เช่ารถขับ เพราะจะทำให้การเดินทางสะดวกขึ้นมาก ผมตัดสินใจใช้ Hilo เป็นฐานของการเดินทาง จองที่พักที่นี่ จาก Hilo ขับไปดูลาวาจะใช้เวลา 45 นาที จุดที่ดูลาวาจะต้องตั้งต้นจากเมืองเล็กๆของคนท้องถิ่นชื่อ Kalapana ที่นี่มีประชากรแค่สองร้อยกว่าคนเองครับ แต่ถ้าไม่อยากขับรถไปกลับ 1 ชั่วโมงครึ่งทุกครั้งที่มาดูฮาวาย สามารถหาที่พักที่เมือง Pahoa หรือรีสอร์ทริมทะเลใกล้ๆ Kalapana ได้ครับ อย่างผมเองขับรถวันละ 3 ชั่วโมง เพราะมาดูตอนเช้า 1 รอบ และตอนเย็นอีกรอบ กลางวันก็ขับไปพักร่างที่โรงแรมที่จองไว้ที่ Hilo ผมพักที่ Hilo Reeds Bay Hotel ที่โรงแรมนี้มีครัวเล็กๆให้ใช้ด้วย แต่ไม่มีแอร์นะครับ เป็นห้องพัดลมทุกห้อง สัมผัสบรรยากาศริมทะเล รับลมทะเลแบบเต็มที่ และตอนเช็คเอาท์มีพี่คนนึงเจอป้ายนี้ที่ office ของโรงแรม ถึงกับตื่นเต้นมาก

 

เพราะเจ้าของเป็นคนไทยนั่นเองครับ 55555 เพิ่งมารู้ตอนจบทริป

 

การชมลาวานั้นมีได้ 3 วิธีคือเดินเท้าไปจากเมือง Kalapana จะนั่งเรือ หรือนั่งเฮลิคอปเตอร์ก็ได้ แต่ละแบบก็มีจุดเด่นต่างๆกันไปครับ

PW2_6355 copy

 

Hiking

การเดินเท้าเป็นทางเลือกที่เหนื่อยที่สุด ลาวาในแต่ละรอบ จะเดินระยะทางไม่เหมือนกัน สำหรับลาวาลงทะเลรอบล่าสุดนี้ต้องเดินเป็นระยะทาง 4 ไมล์ หรือ 6.4 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง ไปกลับก็เกือบๆ 13 กิโลเมตร ไปกลับสี่ชั่วโมง ถ้าเดินมาชมลาวาทั้งเช้าและเย็น ก็เดินวันละ 26 กิโลเมตรเลยทีเดียว ต้องฟิตร่างกายกันสักนิดนึงครับ ลาวาของปี 2013 นั้นอยู่ใกล้ Kalapana มากกว่า เดินใกล้กว่าของปีนี้ หากอยากไปดูลาวาไหลบนพื้นผิว หรือที่เรียกว่า surface flow แบบใกล้ๆ การ hiking ก็เป็นตัวเลือกเดียวครับ ใกล้ที่ว่านี่คือแค่ระยะ 2-3 เมตรเท่านั้น ใกล้กว่านี้คงไม่ได้ เพราะจะรู้สึกร้อนมากๆเหมือนจะตายอยู่ในนรกเลยทีเดียว

IMG_20160904_193241

ใกล้ชิดขนาดนี้

pw2_7931-1-copy

หินลาวาที่เราต้องเหยียบไปตลอดทาง ลวดลายสวยมาก

เพราะว่าปีที่แล้ว ลาวาไหลไปทางชุมชน ทางรัฐบาลจึงได้สร้างถนนลูกรังขึ้นมา เรียกว่า emergency road เชื่อมระหว่างเมือง Kalapana และ Chain of Crater Road ของอุทยาน Hawaii Volcano National Park เพื่อเป็นเส้นทางอพยพสำหรองหากลาวาไหลเข้าบ้านเรือนชุมชน ทำให้ปีนี้การเดินทางสะดวกขึ้น แม้ระยะทางจะไกลกว่า แต่ก็เดินราบเรียบกว่ามาก ไม่ต้องเดินขึ้นๆลงๆบนหินลาวา ซึ่งผิวไม่เรียบเลย การเดินบนถนนนั้นสะดวกสบายกว่ากันมาก และที่พิเศษกว่าคือปีนี้สามารถเช่าจักรยานขับไปได้ ซึ่งย่นระยะเวลาจากการ hiking สองชั่วโมง เหลือแค่ 30-40 นาที ขึ้นอยู่กับว่าใครปั่นเร็วหรือช้าครับ มีช่วงขึ้นเนินลงเนินบ้าง ไม่ยากมาก แต่สำหรับผมที่ไม่ได้ปั่นจักรยานบ่อยๆ เล่นเหนื่อยเอาเรื่องทีเดียว 5555555 ราคาค่าเช่าจักรยานอยู่ที่ชั่วโมงละ 10 ดอลลาร์ เช่าได้จากบูทของ Kalapana Cultural Tour ที่ตั้งอยู่ตรงที่จอดรถตรงปลายสุดถนนหมายเลข 137 เลยเมือง Kalapana มานิดหน่อย (พิกัด)

IMG_20160903_071506

IMG_20160904_175045

IMG_20160904_175022

และด้วยเหตุผลเดียวกัน ปีนี้มีถนนตัดเข้าไปชมลาวา ทำให้การเดินทางเป็นไปได้ง่ายขึ้น เส้นทางชัดเจน ไม่หลงแน่นอน เราสามารถไปชมลาวาได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องจ้างไกด์ ตอนแรกผมเคยเข้าใจว่าบริเวณนี้อยู่ในสถานที่ส่วนบุคคล ต้องจ้างไกด์คนในพื้นที่เข้าไปเท่านั้น (ค่าจ้างอยู่ที่ 150-200 ดอลลาร์ต่อคนต่อการ hike หนึ่งรอบ) จริงๆแล้วเราสามารถเข้าไปได้เลย ปีก่อนๆไม่มีถนน การหาเส้นทางนั้นยากมาก เพราะรอบๆตัวจะเป็นทุ่งหินสีดำของลาวา ดูเหมือนกันไปหมดทุกทาง ซึ่งจะหลงได้ง่ายมากๆ สำหรับปีก่อนๆนั้นการมีไกด์นำทางจึงเป็นเรื่องจำเป็นมาก สำหรับปีนี้ เดินไปตามถนนเรื่องๆ หรือปั่นจักรยานไป เดี๋ยวก็จะเห็นบริเวณที่มีควันเยอะๆ นั่นคือจุดที่ลาวาไหลลงทะเลนั่นเอง และเราจะไปได้แค่จุดที่ตรงที่ลาวาไหลข้ามถนน ทำให้ถนนถูกตัดขาด เพราะก่อนที่ลาวาจะไหลลงทะเล มันไหลข้าม emergency road ก่อน และจากตรงนี้ เดินไปแค่ 2-3 นาที ไปยืนชมลาวาที่หน้าผาริมทะเลก็จะเห็นปรากฏการณ์อันน่าตื่นเต้นแล้วครับ การมาชมลาวาลงทะเล ผมแนะนำว่ามาช่วงพระอาทิตย์ขึ้น หรือพระอาทิตย์ตก เพราะแสงจะสวยกว่า โดยเฉพาะช่วงที่ฟ้ายังสว่างนิดๆ บรรยากาศรอบๆเป็นสีฟ้า หรือที่เรียกว่า Blue Hour เป็นช่วงก่อนพระอาทิตย์ขึ้น หรือหลังพระอาทิตย์ตก 15 นาที จะเป็นช่วงที่สวยที่สุด เพราะสีส้มของลาวามันจะตัดกับสีฟ้าของบรรยากาศรอบๆได้อย่างลงตัวมาก ช่วงต้นเดือนกันยายนที่ผมไปนั้นมีลาวาไหลลงทะเลตลอด 24 ชั่วโมง เรียกได้ว่าถ้าไปก็ได้เห็นแน่นอน แต่หลังจากนี้ไม่มีอะไรแน่นอนครับ ลาวานั้นเปลี่ยนแปลงทิศทางการไหลตลอดเวลา หรือมันจะหยุดไหลเอาดื้อๆเมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้ได้ ดังนั้นถ้าอยากเห็นปรากฏการณ์ลาวาไหลลงทะเลอันหายากนี้ เห็นได้ที่เดียวในโลกคือที่ฮาวาย ต้องรีบมาครับ เพราะถ้าลาวาเปลี่ยนทิศทางไปแล้ว ไม่รู้จะต้องรอไปอีกกี่ปี

IMG_20160903_073634

การเดินเท้ามาชมลาวา นอกจากจะมาจากทาง Kalapana แล้ว สามารถมาจากทางฝั่งอุทยานได้อีกด้วย Kalapana อยู่ด้านตะวันตก ส่วนฝั่งอุทยานจะเป็นต้านตะวันออก สำหรับลาวารอบนี้ ระยะทางเดินจาก Kalapana และทางอุทยานนั้นพอๆกัน แต่ทางฝั่ง Kalapana จะสะดวกกว่า มีที่จอดรถกว้างขวาง มีทัวร์บริการ และมีจักรยานให้เช่า ซึ่งผมว่ามันเป็นตัวเลือกที่ดีมาก ย่นระยะเวลาไปได้มากๆ แต่ถ้าใครอยากมาชมแบบครบๆ แนะนำว่าควรมาจากทางด้านอุทยานด้วย จะได้มุมมองที่ต่างออกไป ก่อนผมไปฮาวายไม่นาน ลาวาได้แตกแขนงออกมา จากเดิมมี ocean entry แค่แห่งเดียว ก็กลายเป็นสองแห่ง อีกด้านอยู่ทางใกล้อุทยานมากกว่า และ ocean entry อันใหม่นี้มีลาวาไหลเยอะมาก จากเท่าที่เห็นบนเรือนะครับ แต่ลาวาย่อมมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา สิ่งที่ผมสรุปใน blog ตอนนี้ หากมาอาทิตย์ถัดไป หรืออีกหนึ่งเดือนให้หลัง ก็อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงทิศทางได้ตลอดเวลา แต่ข้อจำกัดของการชมลาวาจากทางด้านอุทยานนี้คือเรื่องลมครับ ลมของ Big Island โดยเฉพาะทะเลด้านที่ลาวาไหลลงทะเลนี้ จะพัดจากทางตะวันออกไปตะวันตก ทำให้การชมลาวาจากทางด้านอุทยานจะไม่ง่ายสักเท่าไหร่ เพราะควันค่อนข้างเยอะ ส่วนด้าน Kalapana จะควันน้อยกว่า ควันคือว่าเป็นอุปสรรคมากทีเดียว ถ้าควันเข้าจมูกเข้าตาจะแสบมากๆ เพราะควันเหล่านี้คือ hydrogen sulfide นั่นเอง

IMG_20160903_073618

Boat

หากลาวาไหลลงทะเล วิธีที่จะชมได้อย่างใกล้ชิดที่สุดคือการนั่งเรือ และชมลาวาจากบนเรือครับ บริษัทที่ได้รับใบอนุญาตจาก Coast guard นั้นมีแค่สี่เจ้าคือ Kalapana Cultural Tour, Lava Ocean Tour (Seelava), Hawaiian Boat Tour เท่านั้น อีกอันผมจำไม่ได้ 55 หากเห็นบริษัทชื่ออื่นๆที่มี Boat Tour ถือว่าเป็นบริษัทเถื่อนทั้งหมดครับ ต้องระวังกันนิดนึง เพราะว่าผมได้คุยกับไกด์ เค้าบอกว่าถ้าถูกจับได้ ไม่ใช่แค่เจ้าของบริษัทเรือที่ถูกปรับเท่านั้น ลูกทัวร์ก็โดนด้วย คนละ $600 เลยทีเดียว ผมคิดว่าไม่คุ้มกันครับ แต่ที่มีบริษัทเรือเถื่อนอยู่หลายเจ้า เพราะช่วงลาวาลงทะเลนี้เป็นช่วงเวลาทอง นักท่องเที่ยวมาเยอะมากจริงๆ เป็นช่วงเวลาโกยเงินครับ 5555 ผมไปนั่งเรือกับสองบริษัทมาคือ Lava Ocean Tour และ Kalapana Cultural Tour ตอนแรกผมจองของ Lava Ocean Tour ไปก่อน เป็นเรือใหญ่ นั่งได้ 40 คน เท่าที่ติดต่อมา ทัวร์นี้เป็นทัวร์เดียวที่มี sunset lava tour เรือออก 17.30 และกลับมาประมาณทุ่มนึง มีเวลาอยู่ตรงจุดที่ลาวาลงทะเลประมาณครึ่งชั่วโมง เรือนั้นไม่ได้ออกจาก Kalapana แต่ออกจาก boat dock ตรง Isaac Hale Park ที่อยู่ห่างออกไปอีก 18 กิโลเมตร เลยเป็นที่มาว่าต้องนั่งเรือนานหน่อย และด้วยเหตุที่ว่าผมก็อยากถ่ายภาพลาวาช่วงพระอาทิตย์ตก ก็เลยจองกับเจ้า Lava Ocean tour นี้ล่วงหน้าไปก่อน ราคาก็ค่อนข้างแพงเลยทีเดียว คนละ 245 ดอลลาร์ ตอนแรกในเวบเขียนว่า 170 ดอลลาร์เอง โขกสับไปมากๆ ผมก็ยอมไปเพราะตอนนั้นตัดสินใจเอาเพราะไม่เจอตัวเลือกอื่น มาตอนนี้ก็รู้สึกเสียดายเงินมาก เพราะตอนมาเช่าจักรยานกับ Kalapana Cultural Tour เค้าบอกว่าเรือเขาลำเล็กกว่า นั่งแค่ 6 คน มีความเป็นส่วนตัวมากกว่า ถ่ายรูปสะดวกกว่า ไม่ต้องบังกัน และยังเข้าใกล้ลาวาได้มากกว่า 2-3 เท่าอีกด้วย ผมก็เลยจัด boat tour ไปอีกรอบกับ Kalapana Tour ครับ 55555 รอบที่สองนี้ไป sunrise tour ออกตีสี่ครึ่ง และกลับมาตอนแปดโมงเช้าครับ เรือของ Kalapana Cultural Tour ลำเล็กกว่า จึงใช้เวลาเดินทางนานกว่า และผมไปตีสนิทกับเจ้าของมา ผมมา 5 คน จ่ายคนละ 200 ก็รวมเป็น $1000 เค้าเลยให้เป็น charter boat ไปเลย เป็นแบบเหมาไปครับ ได้อยู่ตรงจุดลาวาลงทะเลเกือบหนึ่งชั่วโมง และเรือทั้งลำเป็นของเราครับ สำหรับ boat tour ของ Kalapana Cultural Tour นั้นต้องมีขั้นต่ำ 4 คนถึงจะออกได้ และถ้าอยากเหมา charter boat ราคา $1200 หรือราคา 6 ที่นั่งนั่นเองครับ แต่เจ้าของเป็นกันเองมาก คุยง่าย ผมเลยประหยัดไปอีก $200

IMG_20160904_061221

pw2_7560-1-copy

 

ที่ผมเกริ่นว่าการได้ชมลาวาลงทะเลจากบนเรือนั่นเป็นการได้ชมอย่างใกล้ชิดที่สุดนั้นมันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก และผมยืนยันเลยว่าถ้าลาวาลงทะเล การนั่งเรือเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดจริงๆ ได้เห็นลาวาใกล้มากๆ ถ้า hike มา จะได้ยืนดูจากริมหน้าผาเท่านั้น ซึ่งก็ระยะค่อนข้างไกลเกือบๆ 100 เมตร แต่นั่งเรือเล็กกับ Kalapana Cultural Tour นั่นใกล้มาก มีบางจังหวะ กัปตันขับเข้าไปใกล้แค่ 5 เมตรเท่านั้น ฟินมาก ตื่นเต้นมาก แอบเสียวนิดๆ 55 ตอนผมนั่งไปกับเรือใหญ่ของ Lava Ocean Tour นั้นต้องใช้ 400mm ของ 80-400 ถ่ายภาพเป็นหลัก (หากจะซูมจากบนฝั่งก็ต้องใช้ช่วง 200-400mm เหมือนกัน) แต่ตอนที่มากับเรือเล็ก 6 ที่นั่งของ Kalapana Cultural Tour นั้นผมใช้ 70-200 ก็เหลือเฟือครับ

PW2_7200 copy

ลาวามีแก๊สมีเทนสะสมอยู่ข้างใน เมื่อถึงเวลาก็จะระเบิดออกมา เหมือนฟองอากาศแตกแบบนี้เลย

pw2_7329-1-copy

น้ำตกลาวา

Helicopter

ตัวเลือกสุดท้าย น่าสนใจ แต่ราคาสุดมหาโหด บริษัทที่ให้บริการ helicopter tour แบบไม่มีประตูคือ Paradise Helicopter จริงๆมีอีกเจ้าคือ Blue Hawaiian แต่บริษัทนี้มีประตูกั้น ทำให้ถ่ายภาพยาก ราคาของ Paradise Helicopter จะมีสองแบบคือ แบบทัวร์ปกติ ไม่ได้ออกช่วงเช้ามาก หรือเย็นมาก คนละ 289 ดอลลาร์ แต่ถ้าอยากได้เวลาถ่ายภาพดีๆ ช่วงพระอาทิตย์ขึ้นหรือพระอาทิตย์ตก ต้อง charter ทั้งลำ ตกชั่วโมงละ 1300 ดอลลาร์ครับ สำหรับ helicopter นั้นนั่งได้ 4 คน ไม่รวม pilot โดยด้านหน้าจะนั่ง 3 คน คือ pilot โดยมีคนนึงนั่งติดหน้าต่าง อีกคนนั่งกลาง ซึ่งคับแคบมาก ผมก็ไม่เข้าใจว่าจะจัดที่นั่งแบบนี้ทำไม เอาไหล่ไปนั่งเบียดกับคนขับ คนที่นั่งกลางจะถ่ายรูปก็ลำบากมาก มุมไม่มี แถมยังขยับแขนมากไม่ได้เพราะจะไปรบกวนการบินอีก ถ้านั่งเฮลิคอปเตอร์แบบนี้ เป็นหลักตายตัวเลยนะครับ ที่นั่งที่ดีที่สุดคือด้านหน้าขวา และด้านหลังขวา เพราะเป็นด้านตรงข้ามกับ pilot คนที่นั่งหลังซ้าย แม้จะได้นั่งริม ติดประตู แต่โอกาสถ่ายภาพจะน้อยกว่า เพราะกัปตันก็จะหมุนให้คนนั่งด้านขวาถ่ายภาพเป็นหลัก ดังนั้นถ้า charter เฮลิคอปเตอร์ทั้งลำ ก็แนะนำให้ไปแค่ 2 คนพอ จะได้ถ่ายภาพอย่างเต็มที่ แต่นั่นก็ทำให้ราคาพุ่งไปที่ 1300 หารสอง หรือคนละ 650 เลยทีเดียว

14264942_10154486562829467_3486042116556386153_n

ภาพจากพี่อุ๊บ Paul Ruji Photography

จุดเด่นของการชมลาวาด้วยเฮลิคอปเตอร์ เราสามารถไปได้หลายๆจุดที่ไม่สามารถไปได้ด้วยการเดินเท้า หรือการนั่งเรือ อย่างเช่น ปากปล่องภูเขาไฟ Pu’U ‘O’O ถ้าใครจำได้ ช่วงที่ลาวาไหลลงทะเลใหม่ๆ ลาวาที่ปากปล่องมันเป็นรูปคนยิ้ม น่ารักมาก หรือนอกจากนั้นถ้าโชคดีก็จะได้เห็น surface flow เช่น ลาวาไหลเหมือนแม่น้ำ หรือการได้ถ่ายลาวาไหลแบบมุมกด ซึ่งผมว่าก็น่าสนใจมากทีเดียว ถ้า charter มา เราจะสามารถขอให้ pilot บินอย่างไรก็ได้ตามใจ จะลงต่ำ บินวน เอียงซ้ายเอียงขวา ทำได้หมด แต่ก็จะมีลิมิตความปลอดภัยที่สุดท้ายแล้วการตัดสินใจจะอยู่ที่กัปตันเป็นหลักครับ และก็ขึ้นกับว่าช่วงนั้นมี surface flow เยอะหรือเปล่า เพราะการไหลของลาวานั้นเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ถ้าให้ดี ลองมาที่ big island สัก 4-5 วัน โดยวันแรกก็ไป hiking ก่อน เชคกับทางไกด์ก่อนว่ามี surface flow เยอะหรือไม่ แล้วค่อยตัดสินใจจองเฮลิคอปเตอร์ก็ไม่เสียหายครับ

 

ส่วนจุดที่ลาวาไหลลงทะเลนั้น เฮลิคอปเตอร์จะไม่สามารถลงต่ำได้มาก ต้องบินสูงประมาณ 150 เมตรเหนือพื้นดิน เพราะว่าด้านล่างมี boat tour และนักท่องเที่ยวที่มาชมลาวาอยู่ โดยเฉพาะตอนเย็นซึ่งคนจะเยอะมาก ถ้ามาตอนเช้า โอกาสที่จะบินลงต่ำจะเยอะกว่า เพราะนักท่องเที่ยวน้อยกว่า และถ้าไม่มี boat tour มาช่วงนั้นก็น่าจะบินได้ใกล้มาก และได้ภาพน่าสนใจมากทีเดียว

 

ผมเองไม่ได้บินกับ helicopter เพราะช่วงที่ผมไป ไม่มี surface flow มากเท่าไหร่ แต่มีพี่สองคนที่ร่วมทริปกัน เค้า charter ในช่วงเย็น จึงมีภาพมาฝากกันนิดหน่อยครับ ให้พอดูเป็นไอเดียว่านั่ง helicopter แล้วจะเห็นอย่างไรบ้าง

 

Trip schedule

กล่าวถึงข้อมูลคร่าวๆกันไปซะยาวแล้ว กล่าวถึงตารางทริปของผมบ้าง ทริปนี้ผมไปฮาวายทั้งหมด 5 วัน 4 คืน โดยพักที่เมือง Lihue ในเกาะ Kauai คืนนึง ผมมาที่ Kauai (สนามบิน Lihue รหัส LIH) เพราะอยากมานั่งเฮลิคอปเตอร์ชม Na Pali Coast อันโด่งดัง และพักที่ Hilo บนเกาะ Big Island อีกสามคืน เพื่อตามหาลาวานั่นเอง โดยไฟลท์ของ Asiana จะถึง Honolulu ตอนสิบโมงครึ่ง กว่าจะเคลียร์ผ่าน immigration ก็เที่ยง และต่อเครื่องไปถึง Lihue ก็บ่ายสอง ปกติแล้วการนั่งเฮลิคอปเตอร์ชม Na Pali Coast ถ้ามาตอนบ่าย แสงจะดีที่สุด แต่เพราะผมมาตอนบ่ายสอง กว่าจะออกจากสนามบิน ก็ไปไม่ทันเฮลิคอปเตอร์รอบสุดท้ายตอน 15.30 เลยต้องไปบินตอนเช้าวันที่สองของทริปแทน รอบแรก 8.30 แทน ซึ่งแสงไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่ คงต้องกลับมาอีกรอบ (ถ้าเก็บเงินได้เพียงพอ 5555) จากนั้นผมก็บินไป Hilo ในตอนเที่ยง ต่อเครื่องที่สนามบิน Kahului (รหัสสนามบิน OGG) และนั่งเรือกับ Lava Ocean Tour ตอนเย็นวันนั้นเลย ก็ถือว่าไม่เสียเวลา เพราะช่วงกลางวัน แสงแข็ง ก็เป็นการเดินทางข้ามเกาะไป

IMG_20160905_114744

วันที่สามผมตื่นตีสาม ไปถึง Kalapana ตอนตีสี่เศษๆ เช่าจักรยานไปดูลาวาลงทะเลที่ริมหน้าผา หากจะเช่าจักรยานตอนเช้ามืดต้องติดต่อล่วงหน้าไว้ตั้งแต่เย็นวันก่อนหน้านะครับ เพราะปกติบูทเช่าจักรยานจะเปิดแปดโมงเช้า ถ้าจะเช่าก่อนหน้านั้นทางทัวร์จะได้จัดคนมารอรับ ราคาเท่าเดิม $10 ต่อชั่วโมง ปั่นจักรยานกันเหนื่อยพอได้เหงื่อ และเย็นวันนั้นผมก็พักร่างสักหน่อย แวะไปถ่ายภาพน้ำตก Akaka Falls อยู่ไม่ไกลจาก Hilo และหลังพระอาทิตย์ตกแล้วก็ไปถ่ายทางช้างเผือกกับปากปล่องภูเขาไฟ Kilauea ที่ Kilauea Overlook ใน Hawaii Volcano National Park

IMG_20160903_061240

ชมวิวของลาวาไหลลงทะเลที่ริมหน้าผา

วันที่สี่ ตอนเช้าไป Boat Tour กับ Kalapana Cultural Tour และตอนบ่าย เช่าจักรยานอีกรอบเพื่อไปหามุมถ่ายภาพลาวาไหลลงทะเลเพิ่มเติม ตอนแรกผมเล็งกว่าจะจ้างไกด์เพื่อให้เค้าพาไป surface flow ด้วย แต่โชคไม่ดีที่วันนี้ ไกด์บอกว่า surface flow น้อยมาก เลยต้องพับแผนไป เปลี่ยนเป็นเช่าจักรยานแทน ส่วนวันสุดท้าย ตอนเช้าผมมาถ่ายภาพพระอาทิตย์ริมทะเลที่ Hilo สายๆก็ขึ้นเครื่องไป Honolulu และต่อเครื่องกลับไทยของสายการบิน Asiana ในตอนเที่ยงครับ

pw2_6477-1-copy

pw2_7750-1-copy

ข้อมูลเกี่ยวกับลาวาและอากาศที่ Big Island

เราสามารถติดตามอัพเดตการไหลของลาวาได้จาก Hawaii Volcano Observatory ซึ่งเป็นเวบของ USGS ของอเมริกา มีข้อมูลอัพเดตแบบ real-time แทบทุกวัน ในเวบนี้ หน้าที่เป็นประโยชน์มากคือ lava map ซึ่งจะบอกว่าตอนนี้ลาวาอยู่ตรงไหน และแผนที่จะอัพเดตตลอดเมื่อลาวาเปลี่ยนทิศทางไปครับ

image-350

แผนที่แสดงทิศทางการไหลของลาวา และลาวาที่ไหลมาเป็นแขนงใหม่ (สีแดง)

20160729web

ภาพนี้คือ Thermal map จุดสีขาวๆคือบริเวณที่อุณหภูมิสูง ซึ่งจะบ่งชี้ว่ามีลาวาใกล้พื้นผิวมาก หรือคือ surface flow นั่นเอง

กราฟอีกกราฟที่มีประโยชน์มากคือ Electronic Tilt ซึ่งจะวัดสถานะของแมกมาใต้ปากปล่อง Pu’U ‘O’O (กราฟสีน้ำเงิน) กราฟนี้จะบ่งบอกสถานะ inflation ของแมกมา หรือแปลง่ายๆคือการขยายตัว และเมื่อมี inflation มาก (อย่างในภาพคือ peak วันที่ 1 กันยายน) ก็จะมีการขยายตัวของแมกมา และมีความดันขึ้นสูงมาก ทำให้ลาวาไหลออกมามาก และเมื่อมี inflation ก็จะเป็นตัวบ่งชี้ว่า surface flow เกิดขึ้นมากครับ และพอถัดมาอีกสองวัน กราฟก็ตกลงไป สถานะนี้เรียกว่า deflation กราฟนี้ดูได้จากเวบของ Hawaii Volcano Observatory เช่นกัน

TI-UWEPOC-1w

บางคนอาจจะงงว่า inflation เกี่ยวข้องอะไรกับ surface flow อันนี้ผมเองอาจจะไม่ใช่คนที่เชี่ยวชาญเรื่องลาวานะครับ เพราะผมเองไม่ได้เรียนจบทางธรณีวิทยามา แต่ก็รวบรวมข้อมูลจากที่อ่านๆเอาในอินเตอร์เนตครับ

 

การไหลของลาวานั้นจะมีสองแบบคือ แบบที่ไหลบนพื้นผิวโลกด้านนอก หรือ surface flow นึกภาพลาวาที่ไหลออกจากปากปล่องภูเขาไฟ ประมาณนั้นเลยครับ หรือการที่ลาวาไหลจนทำให้ถนนตัดขาดก็เหมือนกัน และพอมี surface flow มากๆเข้า ลาวาก็ทับถมกับ และด้านบนที่เคยไหล ก็จะเย็นจนแข็งตัวเป็นก้อนหิน โดยที่ด้านล่างยังมีลาวาไหลอยู่ และการไหลของลาวาจะเปลี่ยนเป็น lava tube หรืออุโมงค์ลาวาแทน จริงๆแล้วลาวา (หรือแมกมา) เลือกที่จะไหลแบบ lava tube ที่อยู่ใต้ดินมากกว่า เพราะไหลได้เร็วกว่า ไม่ต้องสัมผัสอากาศด้านนอกทำให้แข็งตัว และทำให้การไหลช้าลง ดังนั้นเมื่อลาวาไหลลงทะเลช่วงแรกๆ การไหลจะเป็น surface flow อย่างตอนแรกที่ลาวาไหลลงทะเลเมื่อปลายเดือนกรกฏาคมปี 2016 นี้ เป็น surface flow ทั้งหมด แต่ผ่านไปสองอาทิตย์ก็จะเริ่มฟอร์มตัวเป็น lava tube และลาวาเปลี่ยนทางไหลเป็นใต้ดินแทน และช่วงที่ผมไป ลาวาเกือบ 95% ไหลอยู่ใน lava tube ทั้งหมด คือจากปากปล่องภูเขาไฟ มาโผล่อีกทีคือที่ริมทะเลเลย ทำให้พื้นผิวบริเวณหน้าผาค่อนข้างปลอดภัยสำหรับการเดินชมลาวาลงทะเลจากหน้าผา

pw2_7955-1-copy

Surface flow ใกล้กับจุดที่ลาวาลงทะเล

เมื่อการไหลของลาวาเกือบทั้งหมดอยู่ใน lava tube เราจึงแทบไม่เห็น surface flow เลย การจะเห็น surface flow ผมจึงคาดว่าจะเป็นบริเวณที่ลาวาแตกแขนงออกเป็นสายใหม่เท่านั้น เช่น ตอนที่เกิด ocean entry อันที่สอง เป็นต้น แต่ที่ผมเกริ่นไปก่อนหน้าว่า inflation มีผลกับ surface flow ก็คือ เมื่อมี surface flow จะมีการขยายตัวของแมกมา มีความดันสูงขึ้น ท่อลาวาที่มีอยู่เดิมๆรองรับความดันที่พุ่งสูงขึ้นไม่ไหว จีงมีรอยรั่วออกมาเล็กน้อย ก็เหมือนท่อน้ำที่มีขนาดหนึ่ง รองรับการไหลของน้ำได้ระดับนึง พอน้ำไหลมากๆเข้าท่อรับไม่ไหว หากท่อตรงไหนที่มีความไม่สมบูรณ์ ก็จะมีรอยรั่วออกมา ซึ่ง lava tube ไม่ได้สมบูรณ์แบบขนาดนั้น มันเป็นแค่หินลาวาที่รอบๆแข็งตัวและเกิดเป็นท่อขึ้นมาเท่านั้นเอง เมื่อแมกมาเยอะขึ้นมากๆก็จะมีการรั่วออกมาด้านข้าง และหลุดออกมาด้านนอก ไหลออกมาที่พื้นผิวด้านนอก เกิดเป็น surface flow นั่นเอง สรุปง่ายๆก็คือ วันไหนที่เราเห็นกราฟ electronic tilt พุ่งสูงขึ้นเมื่อไหร่ วันนั้นก็จะมี surface flow เยอะขึ้น ถ้ากราฟมันเริ่มลง นั่นแปลว่า วันนี้เราอาจจะเห็น surface flow ได้บ้าง แต่พรุ่งนี้มันจะหดตัวและหากยากขึ้นไปอีก

 

สำหรับอากาศที่ฮาวาย ไม่ต้องหวังอะไรมากครับ 5555 อากาศที่นี่เปลี่ยนแปลงบ่อยมาก เนื่องจากฮาวายเป็นเกาะโดดๆกลางมหาสมุทรแปซิฟิก อิทธิพลของมหาสมุทรจึงเยอะมาก และอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก บางทีพายุก็เข้า ส่วนมากที่ผมเจอคือ แม้ว่ารอบๆจะฟ้าใส แต่เมฆจะยังก่อตัวอยู่บริเวณกลางเกาะซึ่งเป็นบริเวณภูเขา ซึ่งเมฆเหล่านี้ก็มีโอกาสไหลมารอบๆเกาะ และเกิดเป็นเมฆฝนได้เช่นกัน ดังนั้นแม้อากาศจะดี ฟ้าใส ไม่มีเมฆในบริเวณมหาสมุทรรอบๆเลย แต่ก็มีโอกาสที่ฝนจะตกได้เสมอ

pw2_7504-1-copy

วันที่ฝนตก ควันจะเยอะมากๆๆ

สรุป link สำหรับข้อมูล และทัวร์ต่างๆ

USGS Hawaii Volcano Observatory ข้อมูลทางสถิติ ตัวเลข webcam แผนที่ ทุกอย่างอยู่ในเวบนี้ครับ
http://hvo.wr.usgs.gov/

Kalapana Cultural Tour มี hiking tour, bike rental, boat tour
http://www.kalapanaculturaltours.com/
https://www.facebook.com/seehotlava/

Epic Lava มี Hiking Tour
http://www.epiclava.com/
https://www.facebook.com/Epiclavatours/

Lava Ocean Tour มี boat tour ลำใหญ่
http://lavaocean.com/
http://www.seelava.com/big-island-boat-tours/lava-boat-tour/
https://www.facebook.com/Lavakai

Paradise Helicopter นั่ง ฮ. ชมลาวา
https://paradisecopters.com/
https://www.facebook.com/ParadiseHelicopters/

บริษัทอื่นๆเช่น Kalapana Lava Boat, Lavaland, LavaHikes ที่ผมไม่ได้กล่าวถึง แต่ยกมาให้เป็นตัวเลือกครับ

แถมทิ้งท้ายครับ ถ้ามาฮาวาย ของโปรดที่ผมกินแทบทุกวันคือ poke bowl หรือปลาดิบหั่นเป็นลูกเต๋า ปรุงรส ราดบนข้าว เป็นอาหารของฮาวายที่ได้อิทธิพลมาจากอาหารญี่ปุ่น ผมติดใจมากๆ ถ้ามาฮาวายอย่าลืมหากินนะครับ อย่างภาพด้านล่างนี้เป็น poke bowl จากร้าน Fish express ที่เกาะ Kauai ผมยกให้เป็น poke bowl ที่อร่อยที่สุดที่กินมาในทริปเลย

IMG_20160901_144333

Poke Bowl

Continue Reading

Blogs  /  Travel - America
Great American Landscape ตอนที่ 8: Utah
August 18, 2016

Utah เป็นรัฐสุดท้ายที่จะนำมาฝากกันครับ รัฐ Utah เป็นรัฐที่อัดแน่นไปด้วยอุทยานแห่งชาติเยอะมาก ทั้ง Zion, Bryce Canyon, Capitol Reef, Arches, Canyonlands เป็นต้น ผมเองเคยไป Zion บ่อยที่สุด เพราะใกล้ Las Vegas มากที่สุด ส่วน Capitol Reef เป็นอุทยานแห่งเดียวที่ผมเองไม่มีข้อมูลเลย เคยไปอยู่หนเดียว ตอนนั้นยังไม่ได้จริงจังกับการถ่ายภาพเท่าไหร่นัก เลยไม่มีจุดถ่ายรูปมาฝากกัน แต่รับรองว่าอุทยานอีกสี่แห่งที่เหลือ จัดเต็มแน่นอน 55

บทความนี้เป็นหนึ่งในซีรีส์ทั้งหมด 8 ตอน ที่มีเนื้อหาครอบคลุมทั้งหมด 9 รัฐ สำหรับ link ตอนอื่นๆสามารถติดตามได้จากด้านล่างนี้ครับ

ตอนที่ 1: Washington
ตอนที่ 2: Oregon
ตอนที่ 3: California
ตอนที่ 4: Montana
ตอนที่ 5: Wyoming
ตอนที่ 6: Colorado
ตอนที่ 7: Nevada + Arizona
ตอนที่ 8: Utah

การเดินทางมารัฐ Utah สามารถบินมาลงที่ Salt Lake City ได้ แต่รอบๆ Salt Lake นั้นไม่ค่อยมีที่เที่ยวเยอะมากเท่ากับทางด้านใต้ ซึ่งทางใต้ของรัฐ Utah จะเป็น Canyon หลากหลาย ซึ่งจาก Las Vegas จะขับรถใกล้กว่า ถ้าจะเที่ยวทางด้านใต้ ผมแนะนำให้บินลง Las Vegas ดีกว่าครับ

Photo ID 049

The Narrows

ดังที่กล่าวไปว่า Zion National Park เป็นอุทยานที่ผมไปบ่อยที่สุดของรัฐนี้ ลักษณะพิเศษที่ทำให้ Zion แตกต่างจากอุทยานอื่นๆใน Utah และในอเมริกาคือมีลักษณะเป็นหน้าผาสูงชัน คล้ายกับ Yosemite แต่หน้าผาเหล่านั้นเป็นสีแดง เปรียบประมาณว่าเหมือนเอาหน้าผาของ Yosemite มารวมกับสีของหินจาก Grand Canyon ยังไงยังงั้นเลย โดยใจกลางของอุทยานจะมีแม่น้ำชื่อ Virgin River ไหลผ่าน และ Zion ก็มี trail เด็ดๆเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็น Angel’s Landing, Overlook trail แต่ที่ผมจะพูดถึงจะเป็นสองเทรลที่ฮิตสุดๆในหมู่ช่างภาพ Landscape นั่นคือ the Narrows และ the Subway

Photo ID 048

 

gPW6_0071-copy

ใบไม้เปลี่ยนสีใน the Narrows มีช่วงต้นเดือนพฤศจิกายน

การเดินเท้าใน the Narrows จะเรียกว่าเดินบนเทรลก็เรียกได้ไม่เต็มปาก เพราะมันคือการเดินในแม่น้ำซะมากกว่าครับ 55 เพราะ the narrows นั้นเริ่มต้นที่จุดสิ้นสุดของ Riverwalk trail และจากจุดนั้นคือการเดินสวนทางน้ำล้วนๆ ไม่มีเส้นทางเดินแน่นอน อยู่ที่เราจะเลือกร่องน้ำและเนินหินเอาเอง จะเดินเลาะริมฝั่ง หรือจะข้ามน้ำตรงจุดไหนก็ได้ และจุด highlight ของ the narrows คือโซนที่เรียกว่า Wallstreet ชื่อฟังดูเหมือนย่านตึกสูงในนิวยอร์ค แต่เราเปลี่ยนตึกเป็นผนังหินสูงราวๆร้อยเมตร ตลอดช่วง Wallstreet นี้จะมีแต่หน้าผาสูงชัน และแม่น้ำที่เรากำลังเดินอยู่เท่านั้น ซึ่งถ้าเรามาถูกช่วงเวลา ก็จะเห็นแสงแดดสะท้อนผนังไปมา ทำให้ผนังเรืองแสงเป็นสีส้มทอง แสงเหล่านี้จะเรียกกันง่ายๆว่า reflected light ซึ่งช่วงเวลาที่ดีที่สุดคือสิบโมงเช้า หรือบ่ายสอง เพราะเป็นช่วงเวลาที่พระอาทิตย์ทำมุมเฉียงเล็กน้อย ทำให้แสงชิ่งไปชิ่งมา ถ้าเป็นเที่ยงตรง แสงก็ส่องลงมาค่อนข้างตรง ทำให้ไม่มีผนังเรืองแสง แต่แสงที่สวยจะเป็นตอนเช้าหรือตอนบ่ายก็ขึ้นอยู่กับแต่ละจุด และแต่ละฤดูกาลด้วย ฤดูกาลที่แตกต่างกัน แสงก็ทำมุมต่างกันไป

Photo ID 047

 

Reflected Light ใน Wallstreet

แต่ผมรับรองว่า reflected light มันสวยงามแน่นอนครับ ฉะนั้นต้องเลือกวันแดดดีๆ แสงจะได้เข้ม ถ้าชอบใบไม้เปลี่ยนสีด้วย ต้องมาต้นเดือนพฤศจิกายน และช่วงนี้นักท่องเที่ยวจะน้อยลงไปมากแล้ว

Photo ID 050

 

หินก้อนยักษ์ใน Wallstreet

กฏเหล็กของ the narrows คือห้ามเดินในวันที่มีพยากรณ์ว่าฝนตก เพราะจะมีโอกาสเกิดน้ำป่าสูงมาก และวันที่ฝนตก น้ำในแม่น้ำก็จะแรงมาก แค่คิดว่าต้องเดินสวนทางน้ำในวันที่น้ำแรงมันก็เหนื่อยใจแล้วครับ และลักษณะของ the narrows คือเป็นผนังสูงชันทั้งสองด้าน ถ้าน้ำป่ามาแบบกระทันหัน เราจะไม่มีที่ให้หนีเลย ทางที่ดีที่สุดคือต้องเชคพยากรณ์อากาศล่าสุด ฝนต้องไม่ตกวันนั้น หรือแม้แต่สองสามวันก่อนหน้า เราให้แน่ใจว่าทุกอย่างต้องปลอดภัยครับ

Photo ID 051

The Subway ภาพนี้ผมถ่ายผิดเวลาไปหน่อยครับ จริงๆต้องมาช่วงเที่ยง

Subway เป็นอีกเทรลนึงที่เดินยาวกว่าและเหนื่อยกว่า the narrows แต่ความแปลกตาไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน เริ่มเดินจาก Left Fork North Creek trailhead และก็ลัดเลาะลำธารไปเรื่อยๆ ใช้เวลาเดิน 3-4 ชั่วโมง ลักษณะของ the Subway ก็จะตามชื่อเลย คือลักษณะเป็นเหมือนอุโมงค์รถไฟนั่นเอง (แต่ด้านบนเปิดโล่งนะ) เดือนที่ดีที่สุด ผมยกให้เป็นหน้าใบไม้เปลี่ยนสี เดือนพฤศจิกายนครับ เพราะก่อนถึง Subway จะมีน้ำตกเล็กๆที่สวยมากถ้าฉากหลังเป็นต้นไม้เหลืองๆ สำหรับช่วงเวลาถ่ายที่ดีที่สุดคือช่วงก่อนเที่ยงเล็กน้อย นั่นแปลว่าเราต้องเริ่มเดินตั้งแต่ใกล้สว่าง เพื่อให้ทันแสงที่สวยที่สุดของวัน

 

gPWK_4587-copy

Archangle Falls น้ำตกเล็กๆเป็นชั้นๆ อยู่ตรงทางเข้า Subway

ก่อนทางเข้า Subway จะมีรอยแตกบนหิน ถ่าย Abstract ได้สนุกดีครับ

gPWK_4900-copy

 

Crack

ปิดท้าย Zion ด้วยมุมคลาสสิคที่ชื่อ The Watchman ซึ่งก็เป็นชื่อของหน้าผาหินที่เห็นในภาพครับ มุมนี้อยู่ที่สะพานข้ามแม่น้ำ Virgin River ซึ่งในเขตอุทยานมีอยู่สะพานเดียวที่ให้รถข้าม อยู่ตรงสามแยกเข้า Zion Valley พอดี หาไม่ยากครับ ช่วงแสงเย็นมีตากล้องเพียบ

gPW5_9792-copy

 

The Watchman มุมคลาสสิคที่ช่างภาพชอบมาถ่ายแสงเย็นกัน

พอเราขับรถจาก Zion เพียงแค่สองชั่วโมงเศษๆ ก็จะถึง Bryce Canyon National Park ลักษณะภูมิประเทศที่นี่แปลกตา มีแท่งหินที่เรียกว่า Hoodoos อยู่นับร้อยนับพัน หากเราไปยืนตรงริมหน้าผา ก็จะเห็นมุมที่อลังการมากๆ จุดชมวิวหลักๆจะมีสี่แห่ง คือ Sunset Point, Sunrise Point, Inspiration Point และ Bryce Point ทั้งหมดอยู่ตามแนวหน้าผา เรียงจากเหนือไปใต้ จริงๆ Sunset กับ Sunrise Point ผมว่าถ่ายช่วงพระอาทิตย์ขึ้นจะดีกว่า โดยส่วนตัวผมชอบ Sunset point มากที่สุด แต่ต้องมาถ่ายตอนเช้านะครับ อย่าหลงกลไปกับชื่อจุดชมวิวแล้วไปถ่ายตอนเย็นเชียว 555 ที่ Sunset Point จะมีเทรลลงไปด้านล่าง และเห็นหินรูปค้อน หรือที่เรียกว่า Thor’s Hammer อีกด้วย ผมชอบมา Bryce Canyon ในช่วงหน้าหนาว เพราะว่าแท่งหินสีส้ม จะสวยขึ้นอีกมากเลย เมื่อมีหิมะสีขาวๆมาแต่งแต้ม แต่ก็ต้องแลกกับการที่ trail ปิด เดินได้แต่บริเวณริมหน้าผาเท่านั้น และอากาศหน้าหนาวของ Bryce Canyon ยังโหดสุดๆอีกด้วย ตอนเช้าๆนี่ -20 องศาเซลเซียสเป็นเรื่องปกติไปเลยครับ ใครจะมาหน้าหนาวต้องเตรียมตัวดีๆ

 

gPWK_0727-2-copy

Bryce Canyon จาก Sunset point สวยที่สุดก็หน้าหนาวนี่แหละครับ ช่วงเดือนธันวาคมจะมีหิมะจุใจแน่นอน

gPWK_3864-copy

แสงเช้ากับหิมะและ Hoodoos สีส้ม ใบนี้จาก Sunrise Point

Bryce Point ก็เป็นอีกจุดที่สวยไม่แพ้กัน เพราะจะเห็นวิวได้เกือบ 270 องศาเลย แนะนำครับ

 

gPWK_0257-copy

Bryce Point ในเดือนพฤศจิกายน หิมะเลยน้อยหน่อย

สถานที่ต่อมาที่ผมอยากแนะนำคือ Monument Valley หรือจะเรียกว่าเป็นวิวยอดฮิตของอเมริกาที่ดังที่สุดก็ว่าได้ เพราะปรากฏอยู่ในหนังหลายเรื่องมากๆ โดยเฉพาะแนวๆคาวบอย ซึ่งตัว Monument Valley นี้อยู่ในรัฐ Arizona แต่ทางเข้าอยู่ตรง Utah ฟังดูงงๆไหมครับ 555 เอาเป็นว่ามันอยู่ตรงรอยต่อระหว่างสองรัฐนี้นั่นเอง แต่อาณาเขตของ Monument Valley นั้นอยู่ในเขตของอินเดียนแดง นั่นแปลว่าเสียค่าเข้าชมครับ ความเห็นส่วนตัวผมแล้ว ผมว่าที่นี่สวยทั้งเช้าและเย็น และใกล้ๆกันก็มีที่พักที่ค่อนข้างสะดวกครับ หรือจะขับไปนอนที่ Page ก็ยังได้ ขับรถราวๆสองชั่วโมง ใกล้ๆกันก็มี Teardrop Arch ซึ่งก็เป็นมุมที่ดังมากเช่นกัน

PWK_1170-copy
gPWK_7877-copy

Monument Valley

ไม่ไกลจาก Monument Valley มีโบราณสถานเก่าอันนึงที่ช่างภาพชอบเรียกติดปากว่า House on Fire เพราะลวดลายบนเพดานมันเหมือนเป็นเปลวเพลิงที่ลุกท่วมเหนือตัวบ้านนั่นเอง House on Fire อยู่ใน Mule Canyon เดินไม่ไกลมาก จอดรถแล้วเดินราวๆ 30 นาทีครับ แนะนำว่าควรมาช่วงเวลาเกือบๆเที่ยงวัน เพราะพระอาทิตย์จะทำมุมตั้งฉากมากๆ และเกิดแสงสะท้อนชิ่งไปส่องให้เพดานเรืองแสงส้มเหมือนเป็นเปลวเพลิง

 

gPWK_1277-copy

House on Fire

หากมีอุทยานใดที่ลักษณะภูมิประเทศคล้ายกับ Grand Canyon ผมคงยกให้ Canyonlands National Park เลยครับ ส่วนตัวผมว่าแม้ Canyonlands จะไม่ใหญ่เท่ากับ Grand Canyon แต่มีมุมที่สวยกว่า เพราะไม่ดูกว้างเกินไป และมีภูเขาหิมะเป็นฉากหลังไกลๆอีกด้วย Canyonlands National Park เมื่อเทียบกับอุทยานอื่นๆ จะไม่โด่งดังเท่า แถมอยู่ติดกับ Arches National Park ซึ่งแค่ชื่อเสียงก็สู้กันไม่ได้แล้ว 555 แต่สองอุทยานนี้ไม่ได้ไกลกันเลยครับ ตั้งต้นจากเมือง Moab ขับรถแค่ 40 นาทีก็ถึง visitor center ที่ชื่อสุดเก๋ว่า Islands in the Sky หรือเกาะแห่งท้องฟ้า สำหรับที่นี่ จุดที่ไม่ควรพลาดคือ Mesa Arch และ overlook ต่างๆ อย่าง Mesa Arch นี้เป็นจุดท่องเที่ยวอันดับหนึ่งของที่นี่เลยทีเดียว มีความสวยงามมาก ด้วยตำแหน่งที่ตั้งที่เป็นเอกลักษณ์ ตัว Arch ตั้งอยู่เหนือหน้าผา พอในตอนเช้า แสงจะกระทบกับหน้าผา และสะท้อนขึ้นมาบนตัว Arch ซึ่งจะทำให้เหมือนเป็น Arch เรืองแสง ซึ่งสวยมากๆ ตอนเช้านี่จะมีช่างภาพมาเข้าคิวรอถ่ายกันเยอะมากแน่นอน

 

PW9_5180 copy

Mesa Arch เรืองแสงในตอนเช้า

สำหรับ overlook อื่นๆในอุทยานก็จะมี Grand View Point กับ Green River Overlook ที่เป็นที่นิยม แต่ผมขอเสนออีกจุดนึงที่ชื่อว่า False Kiva ที่ต้องเดินไกลสักหน่อย ต้องเดินจาก Upheaval Dome Road มาประมาณ 1 ชั่วโมง แต่เพราะที่นี่มีร่องรอยของมนุษย์ยุคก่อนๆ ทำให้มีฉากหน้าที่เป็นเอกลักษณ์ ลักษณะเป็นวงกลม เรียกว่า Kiva ปีที่แล้วผมแวะมาที่นี่เพื่อมาตามล่าทางช้างเผือกครับ ตอนที่เอาไฟฉายมาทำ lighting ให้บรรยากาศรอบๆ แล้วเอาไฟฉายจาก iphone ไปเพิ่มแสงที่ตรงกลาง kiva ทำให้สถานที่แห่งนี้ดูขลังขึ้นมามากเลย

 

gPWK_1668-copy

Green River Overlook

 

Photo ID 044

False Kiva กับทางช้างเผือก

หากได้มา Canyonlands แล้ว ผมก็อยากให้แวะ Dead Horse Point State Park ด้วยครับ เป็น state park เล็กๆอยู่ก่อนถึง Canyonlands ต้องมาถ่ายช่วงเช้าถึงจะสวย เพราะที่จุดชมวิว จะเห็นแสงจะสาดเข้าทางด้านข้างพอดี ลักษณะภูมิประเทศเป็นเหมือน Canyon ใหญ่ๆ และมีคุ้งน้ำรูปเกือกม้าเหมือนกับ Horseshoe Bend แต่ที่นี่เราจะเห็นมุมเฉียงข้างนิดหน่อย ทำให้ดูแปลกตากว่าที่อื่นๆ โดยรวมแล้ว แม้ว่าจะมีจุดชมวิวอยู่ที่เดียว แต่วิวก็สวยคุ้มค่าน่าแวะเป็นอย่างมากครับ

PW9_5724-copy-2

 

Dead Horse Point State Park

ผมปิดท้ายรัฐ Utah และปิดท้ายบทความนี้ด้วย Arches National Park ครับ ตัวอุทยานอยู่ใกล้เมือง Moab มากๆ ถ้ามาแถวนี้ผมแนะนำให้นอนที่เมืองนี้สักหนึ่งหรือสองคืน จะได้เที่ยวทั้ง Arches National Park และ Canyonlands National Park + Death Horse Point ได้ครบ ที่ Arches National Park แห่งนี้มี Arch อยู่นับราวๆสองพันแห่งอยู่ในพื้นที่แค่สามร้อยตารางกิโลเมตรเท่านั้น ถือว่าเยอะมากๆๆๆ เป็นภูมิประเทศที่น่าสนใจมาก เราคงไม่สามารถไปได้ทุกๆที่ครับ แค่จะไปชม Arch หลักๆให้ครบก็หมดเวลาเป็นวันแล้ว สำหรับ Arch ที่ดังที่สุดของที่นี่คือ Delicate Arch ใช้เวลาเดินประมาณชั่วโมงเศษๆ ที่มองดูไกลๆเหมือนจะไม่ใหญ่ แต่จริงๆสูงเกือบ 20 เมตร หรือ 12 ช่วงตัวคนเลยครับ

 

gPWK_7164-copy

Delicate Arch ลองเทียบ size กับนักท่องเที่ยวดูครับ ใหญ่จริงๆ

นอกจาก Delicate Arch แล้ว ผมขอแนะนำ Landscape Arch ซึ่งเป็น Arch ที่ยาวที่สุดในอุทยาน และ Turret Arch ที่มีมุมคลาสสิค ต้องมองจาก North Window จะเห็น Turret Arch อยู่ในหน้าต่าง แค่ตัววิวก็อลังการแล้วครับ บวกกับลักษณะของหินสวยๆยิ่งทำให้ Arch เหล่านี้ดูน่าสนใจขึ้นอีกมากมาย

 

gPWK_7404-copy

Landscape Arch ซึ่งเป็น Arch ที่ยาวที่สุด เคยถล่มไปอยู่ช่วงนึง ทำให้ทางอุทยานปิดไม่ให้เข้าไปเดินชมด้านล่าง

Photo ID 046

 

Turret Arch คู่กับ North Window ตอนไปมุมนี้เสี่ยงตายมาก เพราะต้องปีนหน้าผาถ่าย แถมมีหิมะลื่นๆอีก

แผนที่ของรัฐ Utah ครับ สังเกตว่าโซนที่เป็นทะเลทรายและ Canyon ต่างๆจะอยู่ด้านใต้ของรัฐทั้งหมด ฉะนั้นถ้าบินมาลง Las Vegas จะสะดวกกว่าครับ แต่ถ้าไป Arch หรือ Canyonlands มาจาก Salt Lake City จะใกล้กว่า ขับรถ 4 ชั่วโมง เทียบกับ Las Vegas 7 ชั่วโมง

UTmap-copy

โดยรวมแล้ว สามรัฐในโซน Southwest ทั้ง Nevada, Arizona และ Utah จะเป็นโซนทะเลทราย และมีหินสวยๆทั้งหมด เรียกได้ว่าถ้าใครชอบอะไรเกี่ยวกับหินและธรณี รับรองว่าต้องติดใจในความหลากหลายของหิน รวมไปถึงสีสันและลวดลายอย่างแน่นอน สำหรับสามรัฐนี้ ช่วงเวลาที่เหมาะสมที่มาเที่ยว ผมตอบได้อย่างรวดเร็วเลยครับว่า ให้เลี่ยงหน้าร้อน เพราะมันร้อนจัดมากๆ ผมเคยมา Nevada ช่วงปลายเดือนมิถุนายน อากาศร้อนกว่า 43 องศา ยิ่งบวกกับแดดแรงๆและอากาศแห้งด้วยแล้ว มันเหมือนกับเราอยู่ในเตาอบดีๆนี่เองครับ แม้ว่าที่นี่จะไม่ร้อนเท่ากับ Death Valley แต่ก็อย่าประมาทครับ อากาศแบบนี้จะทำให้เราเสียเหงื่อเสียน้ำเร็วมาก และจะทำให้รู้สึกเพลียได้เร็วกว่าปกติ อากาศในช่วงหน้าร้อนโดยเฉพาะรัฐ Arizona จะค่อนข้างแปรปรวน ฝนฟ้าคะนองเยอะ มีโอกาสเกิดน้ำป่าได้สูง ถ้าเป็นไปได้ ผมแนะนำให้มาช่วงก่อนเข้าหน้าหนาว ราวๆเดือนตุลาคมถึงพฤษจิกายน หรือไม่ก็เป็นเดือนมีนาคม เมษายนไปเลย เพราะหน้าหนาวที่นี่ก็โหดไม่ใช่เล่นครับ อย่างเช่น ถ้าใครอยากมาเห็นลำแสงสาดที่ Antelope Canyon แม้ว่าหน้าร้อนจะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด แต่เดือนเมษายนก็พอเห็นได้ และอากาศยังไม่ร้อนจนเกินไปครับ

 

สุดท้ายนี้ หวังว่าทุกคนที่อ่านจบ ขอบคุณจริงๆ หวังว่าคงจะได้แรงบันดาลใจดีๆในการจัด road trip ขับรถท่องเที่ยวอเมริกา และผมเข้าใจดีว่าทวีปอเมริกามันไกล แค่คิดนั่งเครื่องก็เหนื่อยแล้ว ผมก็หวังว่าภาพที่ผมเก็บมาตลอด 6 ปีเศษๆนี้จะกระตุ้นให้หลายๆ คนยอมนั่งเครื่องบินกว่า 20 ชั่วโมงเพื่อมาเปิดโลกของ landscape แบบอลังการๆที่อเมริกานะครับ บทความนี้คงเป็นบทความที่ผมเขียนยาวที่สุด นานที่สุด และรูปเยอะที่สุดเท่าที่เคยเขียนมาแล้วครับ

ถ้าผมตกหล่นสถานที่ใดไป ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ หรืออยากให้เพิ่มตรงไหน ก็แจ้งมาได้เลยนะครับ

ขอบคุณจากใจจริงครับ

พี

Continue Reading

Blogs  /  Travel - America
Great American Landscape ตอนที่ 7: Nevada + Arizona
August 18, 2016

สามรัฐสุดท้ายที่ผมจะกล่าวถึงจะเป็นดินแดนทะเลทรายที่กว้างใหญ่มากๆ นั่นคือ Nevada, Arizona และ Utah

บทความนี้เป็นหนึ่งในซีรีส์ทั้งหมด 8 ตอน ที่มีเนื้อหาครอบคลุมทั้งหมด 9 รัฐ สำหรับ link ตอนอื่นๆสามารถติดตามได้จากด้านล่างนี้ครับ

ตอนที่ 1: Washington
ตอนที่ 2: Oregon
ตอนที่ 3: California
ตอนที่ 4: Montana
ตอนที่ 5: Wyoming
ตอนที่ 6: Colorado
ตอนที่ 7: Nevada + Arizona
ตอนที่ 8: Utah

 

Nevada

เราเริ่มกันที่รัฐ Nevada กันก่อนเลย เอาจริงๆรัฐนี้เป็นรัฐที่ไม่มีอะไรให้เที่ยวเลยครับ ไม่มีอุทยานแห่งชาติที่สวยๆเมื่อเทียบกับที่อื่น นี่อาจจะเป็นเหตุผลนึงที่รัฐเปิดให้มีบ่อนการพนันได้อย่างถูกกฏหมาย และ Las Vegas ก็เป็นศูนย์รวมยักษ์ใหญ่ของแสงสีที่ดึงดูดนักเสี่ยงโชค รวมไปถึงคนที่อยากมาสนุกสุดเหวี่ยงเหล่านี้ด้วย ผมยังจำได้ดี เวลาที่ขับรถจากแอลเอไปที่ Las Vegas เวลาขับข้ามพรมแดนไปยังรัฐ Nevada จะสังเกตได้ไม่ยากเลย เพราะตอนที่ข้ามพรมแดนจะมีคาสิโนใหญ่ตั้งอยู่กลางทะเลทราย ตั้งอยู่ตรงพรมแดนระหว่างสองรัฐแบบเป๊ะๆ เรียกได้ว่าต้อนรับนักเสี่ยงโชคกันเลยทีเดียว 555

 

ผมมาที่ Las Vegas เกินสิบครั้งได้ แต่ไม่เคยได้เที่ยวเมืองแบบจริงๆจังๆเสียเลย อาจจะเป็นเพราะผมไม่ได้ติดใจกับแสงสีของที่นี่สักเท่าไหร่ สำหรับ Las Vegas ของผมแล้ว เป็นเมืองที่ไว้เป็นจุดเริ่มต้นของการเที่ยวธรรมชาติที่อยู่รอบๆ เพราะจากที่นี่ จะขับไป Utah ไป Arizona ก็สะดวก Grand Canyon South Rim ก็ห่างไปราวๆ 4 ชั่วโมงเท่านั้นเอง และที่พักที่นี่ก็ถูกด้วย 5555 โรงแรมคืนละ $30 (ราคาถูกเพื่อดึงดูดให้คนมาเล่นการพนัน) แต่คุณภาพดีใช้ได้มีให้เลือกเยอะเลยครับ ผมเลยนั่งเครื่องบินมาลง Las Vegas ค่อนข้างบ่อย และก็ขับรถออกไปที่อื่นโดยที่ไม่ได้สนใจตัวเมืองเลย

gPW4_0830-copy
ใครอยากหามุมถ่ายทางช้างเผือก ไปแถวๆ Valley of Fire ได้เลยครับ แต่ช่วงหลังได้ยินข่าวมาว่าทางเจ้าหน้าที่ห้ามนักท่องเที่ยวเข้าหลังพระอาทิตย์ตกแล้ว

ถ้าใครมาที่ Las Vegas แต่มีเวลาน้อย ผมแนะนำ Valley of Fire State Park ครับ ที่นี่เป็น Park เล็กๆ หลายคนมักมองข้าม ห่างาจาก Las Vegas แค่ชั่วโมงเดียว แต่ Valley of Fire อัดแน่นไปด้วยหินหลากสี รูปร่างประหลาด น่าสนใจมากมาย ถ้าให้เที่ยวทุกจุดอาจจะใช้เวลาเต็มวันได้สบายๆ หรือถ้าช่างภาพอยากจะรอแสงสวยๆ ก็มีมุมให้ถ่ายรูปได้ 2-3 วันเลยครับ ผมเคยรีวิวจุดถ่ายรูปไปบางส่วนในกระทู้ก่อนหน้า จุดที่ไม่ควรพลาดของที่ Valley of Fire State Park ก็ Fire Wave, Windstone Cave, Elephant Rock, และ Pink Canyon และนอกจากนี้ก็ยังมี Crazy Hills, Double Arch, White Tank, หินรูปโลโก้ Nike และจุดอื่นๆอีกเยอะมาก

 

gwindstone-copy

Windstone Cave เป็น Arch เล็กๆที่ซ่อนตัวอยู่ในถ้ำเล็กๆอีกที

gPWK_9267-copy

gPW4_1135-copy

Fire Wave

 

gPW4_1246-copy

gPW4_1331-copy

ภาพ Abstract จาก Pink Canyon

สำหรับขาผจญภัย ผมแนะนำทริปพายเรือคายัคในแม่น้ำ Colorado ครับ ขับรถจากเวกัสราวๆหนึ่งชั่วโมงดี เราตั้งต้นพายเรือจาก Willow Beach (จริงๆอยู่ในรัฐ Arizona) สามารถจัดทริปแบบวันเดียว หรือแคมป์ปิ้งหลายวันก็ได้ แต่ถ้ามีเวลาไม่มาก พายระยะสั้นๆ ขึ้นไปถึง Emerald Cave ก็ใช้เวลาแค่ 2 ชั่วโมงเท่านั้นเอง ซึ่งถ้ามาในช่วงบ่าย จะได้มุมแสงตกกระทบที่เหมาะสม ทำให้น้ำกลายเป็นสีเขียวมรกต สวยมากๆครับ แต่ถ้ำจะเล็กนิดนึง เข้าได้แค่ 1-2 ลำ ถ้าใช้เลนส์มุมกว้างก็จะทำให้ภาพออกมาสวยได้ดังใจครับ ผมใช้บริการของทัวร์นี้ครับ kayaklakemead.com

gPWK_9155-copy

พายคายัคใน Emrald Cave สีเขียวๆที่เห็นนี้เป็นสีของแม่น้ำ Colorado ครับ ผมยังไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมมันเป็นสีเขียว น่าจะเกิดจากสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในน้ำ

ทิ้งท้ายรัฐ Nevada ด้วยแผนที่ง่ายๆครับ เพราะทั้งรัฐไม่มีอะไรเลย 555 จุดท่องเที่ยวมีแค่ติ่งเล็กๆ ด้านใต้เท่านั้น

NVmap-copy

Arizona

การเดินทางมา Arizona สามารถบินมาลงที่ Las Vegas ได้ เพราะใกล้ Grand Canyon และรัฐ Utah ด้วย หรือจะบินลง Phoenix ก็ได้เช่นกัน หรือถ้าใครอยากขับรถมาจากแอลเอก็ใช้เวลาราวๆ 7-8 ชั่วโมงครับ ขับรถทั้งวันพอดี

สิ่งที่ดังที่สุดของรัฐ Arizona คงหนีไม่พ้น Grand Canyon อุทยานที่อลังการมากๆ แกรนด์แคนยอนเกิดจากการกัดเซาะของแม่น้ำโคโลราโด ถ้านับจากหน้าผาลงไป มีความกว้างเกือบๆ 30 กิโลเมตร ลึกลงไปมากกว่า 6,000 ฟุตเลยทีเดียว นับว่าเป็นความยิ่งใหญ่ของกระแสน้ำที่สุดๆเลยจริงๆ ถ้านับตัวอุทยานแห่งชาติ Grand Canyon จะมีโซนที่เที่ยวชมหลักๆอยู่สองด้านคือ North Rim หรือแนวหน้าผาทางด้านเหนือของแม่น้ำ และ South Rim ซึ่ง South Rim จะดังกว่า และนักท่องเที่ยวเยอะกว่า ส่วน North Rim นั้นปิดในช่วงหน้าหนาว แต่ถ้าขับรถจาก Las Vegas มายัง North หรือ South Rim จะกินเวลานานประมาณ 5-6 ชั่วโมง ทัวร์ส่วนมากจะชอบพามา West Rim ซึ่งจะอยู่ในเขตของอินเดียนแดงแทน ที่เห็นว่ามีทางเดินกระจกยื่นออกไปนอกหน้าผานี่แหละครับ จริงๆ West Rim ก็เป็นส่วนหนึ่งของ Grand Canyon เพียงแต่ไม่ได้อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติเท่านั้นเอง ผมเองยังไม่เคยไป West Rim เพราะค่าเข้าแพง และวิวสวยสู้ South Rim กับ North Rim ไม่ได้

Grand Canyon South Rim จาก Mother Point ซึ่งผมรู้สึกเฉยๆกับมุมนี้มาก เอามาโพสให้ดู เทียบกับรูปด้านล่างครับ 55

gDSC_0114n-copy

ถ้านับจุดชมวิวทั่วทั้งอุทยาน ในเรื่องความสวยงามผมยกให้ Toroweap Overlook มาเป็นอันดับหนึ่งครับ รองลงมาเป็น Cape Royale ที่ North Rim และยกให้จุดชมวิวที่เหลือใน South Rim เช่น Yavapai point หรือ Mother point เป็นอันดับท้ายๆแล้วกัน 55

การเดินทางไป Toroweap Overlook นั้นจะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยากครับ ข้อจำกัดแรกคือต้องขับรถบนทางลูกรังเป็นระยะทางไกลร่วมๆ 3 ชั่วโมง และช่วงกิโลเมตรสุดท้ายต้องใช้รถท้องสูงมาก เพราะมีแต่หินก้อนใหญ่ๆ แต่สามารถจอดรถแล้วเดินไปแทนได้ ข้อจำกัดที่สอง ถ้าอยากจะมาค้างคืนทีนี่ ต้องจอง permit ล่วงหน้าครับ สามารถ fax จองได้ โดย campground ชื่อ tuweep ผมไปมาช่วงปลายเดือนสิงหาคมก็ไม่เต็มนะครับ แต่อย่างไรก็ตามก็แนะนำให้จองล่วงหน้าไปก่อนดีกว่า

gPW8_9303-copy

 

Toroweap Overlook จุดชมวิวที่อลังการที่สุดของ Grand Canyon

ที่ Toroweap Overlook นี้เราจะได้เห็นความอลังการของ Grand Canyon แบบเต็มตามากๆ เพราะจะเห็นหน้าผาใหญ่มากๆ ตั้งชันดิ่งลงไปถึงแม่น้ำเลยทีเดียว เป็นจุดชมวิวที่ใครกลัวความสูงอาจจะต้องคิดแล้วคิดอีกหน่อย 555 แต่วิวที่นี่สวยทั้งแสงเช้าและแสงเย็นเลย

 

หากกล่าวถึง Grand Canyon ผมคงจะพลาดไม่ได้ที่จะพูดถึงน้ำตกสีฟ้าที่ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาแห่งนี้ เหมือนเป็นเพชรเม็ดงามของ Grand Canyon เลยทีเดียว น้ำตกนี้ชื่อ Havasu Falls ครับ ตั้งอยู่ในเขตของอินเดียนชื่อ Havasupai อยู่นอกเขตอุทยานแห่งชาติ การเดินทางมี 3 วิธีคือ เดินเท้าเข้าไป 16 กิโลเมตร นั่งลา หรือนั่งเฮลิคอปเตอร์ ราคาก็ไล่ตามกันไปครับ เฮลิคอปเตอร์นั้นจะมีบินแค่ 2-3 วันต่อสัปดาห์ อย่างฤดูหนาวก็จะมีแค่วันศุกร์และวันอาทิตย์ ค่าโดยสารตกคนละ $85 ก็ถือว่าไม่แพงมากนัก และการจะเข้าไปใน Havasu Falls นั้นต้องจอง permit ล่วงหน้าเช่นกัน ถ้าไม่ได้จองไป จะโดนปรับอาน และเผลอๆจะให้เดินกลับด้วยครับ กลายเป็นว่าเดิน 30 กิโลเหนื่อยเปล่า 5555

gPW6_9344-copy

 

Havasu Falls อัญมณีกลางหุบเขา Grand Canyon

น้ำตกที่นี่เป็นสีฟ้าสวยมากๆ ช่วงเวลาที่เหมาะคือได้ทั้งปี ยกเว้นหน้าร้อน ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ถึงเดือนสิงหาคมครับ เพราะเป็นช่วงที่อากาศร้อนจัดมากๆ และยังเป็นช่วงที่มีโอกาสเกิดฝนฟ้าคะนอง และน้ำป่าด้วย ที่ Havasu Falls เคยมีน้ำป่าใหญ่มากเมื่อประมาณ 5 ปีก่อน ทำให้ทางน้ำเปลี่ยน และหน้าตาน้ำตกเปลี่ยนไปพอสมควรเลย

gPW6_9099-copy

น้ำตก Havasu เมื่อมองจากด้านล่าง

 

ถ้ามา Havasu Falls แล้ว อย่าลืมแวะไป Mooney Falls ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล แต่ทางเดินลงไปด้านล่างน้ำตกจะชันมาก และทั้งสองน้ำตกสามารถเล่นน้ำได้ ใครชอบเล่นน้ำตก ขอบอกว่าต้องห้ามพลาดครับ

gPW6_9483-copy

Mooney Falls กับแท่งดินที่เกิดจากน้ำป่า สวยไปอีกแบบ

อีก zone นึงของรัฐ Arizona ที่น่าสนใจมากๆคือทางด้านเหนือครับ บริเวณนี้คือรอบๆ Lake Powell ซึ่งจะเต็มไปด้วยหินสวยๆ และ Slot canyon มากมาย มีเมืองหลักคือเมือง Page และ Kanab ผมแนะนำให้หาที่พักที่สองเมืองนี้ครับ ถ้าใครชอบ Slot Canyon ให้มาที่ Page เพราะสามารถขับรถแค่ 10-15 นาทีก็ถึงที่เที่ยวอย่าง Antelope Canyon และ Horseshoe Bend แล้ว

gPWK_8000-copy

 

Upper Antelope Canyon ตอนที่ผมไป ไม่ได้ซื้อ photographer tour เลยคนเยอะมาก ผมได้แต่ถ่ายเพดาน เพราะถ่ายมุมระดับสายตา มีแต่นักท่องเที่ยว 55

 

สำหรับ Antelope Canyon จะอยู่ในเขตของอินเดียนแดง ต้องเสียค่าเข้าแพงนิดนึง แต่ความประทับใจที่ได้คุ้มมากๆแน่นอนครับ หลักๆแล้ว Antelope Canyon จะมีสองด้านคือ Upper Antelope กับ Lower Antelope ซึ่ง Upper Antelope ค่าเข้าจะแพงกว่า เดินง่ายกว่า ในช่วงหน้าร้อน ตั้งแต่เดือนเมษายนถึงตุลาคม จะมีลำแสงลอดลงมาจากรูด้านบนในช่วงเที่ยง ส่วน Lower Antelope นั้นต้องปีนป่ายบันใดนิดนึง แต่ผมชอบรูปทรงของหินที่ Lower Antelope มากกว่า และที่นี่ แสงจะสวยที่สุดในตอนเช้าครับ ให้มาตั้งแต่เวลาเปิดเลย และมาวันธรรมดา คนจะได้ไม่เยอะมากนัก Lower Antelope เองก็มีลำแสงเหมือนกัน แต่จะไม่อลังการเท่ากับ Upper Antelope ผมเองยังไม่เคยได้ภาพลำแสงจาก Upper Antelope เลย เพราะ Photographer Tour ชอบเต็มตลอด

gPWK_5172-mod-copy

 

Lower Antelope Canyon กับแสงตอนช่วงสาย

gPWK_antelope-copy

gPWK_5363cropver4-copy

gPW6_0745-copy

 

แสงสะท้อนผนังหินทรายใน Lower Antelope Canyon

 

gPWK_ladyantelope-copy

ที่ Lower Antelope จะเห็นหินรูปร่างแปลกตา เค้าว่ากันว่าเหมือนผู้หญิงที่ผมปลิวไปตามลม

รอบๆเมือง Page ยังมี Slot Canyon อีกมากมายเลยครับ เช่น Arch เรืองแสงอันนี้

gPW8_0082-copy

 

Horseshoe Bend ก็เป็นอีกที่นึงที่มาง่าย และวิวอลังการมาก สวยทั้งเช้าและเย็นครับ เป็นอีกจุดนึงที่ท้าความเสียวได้ไม่น้อยเลย เพราะตรงสุดทางเดินไม่มีรั้วกั้น มีเพียงหน้าผาที่ดิ่งลงไป จากที่ผมกะๆเอาน่าจะเกือบสองร้อยเมตรได้ และที่ตรงนี้เราจะเห็นแม่น้ำโคโลราโดโค้งเป็นรูปเกือกม้า ซึ่งลักษณะคุ้งน้ำแบบนี้มีให้เห็นหลายที่ในแถบนี้ครับ มาที่ Horseshoe Bend จะง่ายที่สุด จุดอื่นๆก็อย่างเช่น Tatahatso Point หรือ Gooseneck State Park นั่นเอง

 

gPWK_0912-copy-2

Horseshoe Bend ตอนเช้า

อีกบริเวณนึงที่มีหินสวยๆคือพื้นที่ระหว่างเมือง Page และ Kanab ผมจะเรียกรวมๆว่าเป็น Vermillion Cliff ครับ ที่นี่จะมีสถานที่ที่โด่งดังระดับโลกอย่าง the wave ซึ่งการจะเข้าไป the wave นั้นต้องใช้ดวงล้วนๆ ที่ต้องบอกว่าดวงล้วนๆนั่นเป็นเพราะว่าต้องใช้ permit เข้าในบริเวณที่ชื่อว่า North Coyote Butte ซึ่ง the wave อยู่ในบริเวณนี้ และการจะได้ permit มานั้นก็อาศัยการจับฉลากเอาครับ ในหนึ่งวันจะมีเพียง 20 คนผู้โชคดีทีได้ permit เข้าไป the wave เท่านั้น และ 20 คนก็จะแบ่ง 10 ให้มาลุ้นโชคในหน้าเวบ ต้องส่งใบสมัครล่วงหน้าสามเดือน และผู้ท้าชิงมีประมาณ 500-600 คน เอาแค่ 10 โอกาสจึงเหลือเพียง 2% เท่านั้น ส่วนอีก 10 ที่จะเป็น walk-in permit ก็จะให้จับเอาหน้างาน จับฉลากล่วงหน้าหนึ่งวัน ซึ่งปริมาณของผู้ท้าชิงก็จะมากน้อยขึ้นอยู่กับฤดูกาลและวันหยุด ถ้าเป็นช่วงหน้าร้อนก็อาจจะมีคนมาสมัครมากถึง 200 คน ซึ่งโอกาสได้ก็จะประมาณ 5% ผมเคยไปหน้าหนาว ในช่วงวันธรรมดา มีคนมาเสี่ยงดวง 40 คน โอกาสได้จึงเพิ่มขึ้นเป็น 25% โดยมาก walk-in permit จะมีคนมาสมัครน้อยกว่าแบบในเวบ เพราะแบบในเวบสามารถเสี่ยงดวงได้จากที่บ้าน ไม่ได้ก็ส่งใหม่ (ผมเคยส่งมา 15 เดือนติดแล้ว ยังไม่เคยได้เลย ดวงกุดขนาดไหน 555)

gPWK_0309-copy

 

The Wave ผมมาตอนปลายปี อากาศหนาวมาก และนักท่องเที่ยวน้อย แต่ข้อเสียคือพระอาทิตย์จะไม่ขึ้นกลางหัว ทำให้ถ่ายติดเงาตัวเองตลอด และเงาจะพาดที่มุมนี้ตลอด ไม่มีช่วงเวลาที่ไม่มีเงา

Photo ID 029 - The Wave

อีกมุมที่ The Wave

นอกจาก The wave แล้วก็ยังมี White Pocket ที่แม้จะดังน้อยกว่า แต่ลวดลายของหินก็สวยงามแปลกตาไม่แพ้กันเลย การเดินทางไป White Pocket จะยากกว่ามาก ต้องใช้รถขับเคลื่อนสี่ล้อ และสภาพถนนค่อนข้างแย่มาก เป็นถนนทราย หากมาในช่วงที่มีฝน จะขับรถเข้าไม่ได้เลย โดยมากแล้วช่างภาพจะมากางเตนท์ค้างคืนที่ white pocket เพื่อรอถ่ายแสงเช้าหรือแสงเย็นกัน ในขณะที่ the wave จะถ่ายแสงเที่ยงเสียมากกว่า

gPW4_1561-copy

ลวดลายของหินที่ White Pocket

gPW4_1567-copy

หินสวยๆอีกมุมที่ White Pocket ผมตั้งชื่อให้หินเส้นนี้ว่า “สันหลังมังกร”

และเช่นเดิม เราทิ้งท้ายด้วยบทสรุปแผนที่ของ Arizona ครับ

AZmap-copy

Continue Reading


Page 1 of 4